ΒΟΣΝΙΑ-ΕΡΖΕΓΟΒΙΝΗ – ΙΣΛΑΝΔΙΑ

Δεν συνάντησε πολλά προβλήματα στον όμιλο του Nations League, όπου είχε εξασφαλίσει την πρωτιά από την προτελευταία αγωνιστική. Δεν έθελξε με την παρουσία της (ρεκόρ 3-2-1 με γκολ 8-8), όμως οι υπόλοιπες τρεις (Φινλανδία, Ρουμανία και Μαυροβούνιο) παρουσίασαν πολύ κακό πρόσωπο κι έτσι ανέβηκε στην πρώτη κατηγορία αλλά και εξασφάλισε μια δεύτερη ευκαιρία πρόκρισης στα τελικά του Euro, αν αποτύχει στον προκριματικό όμιλο.

Αν υποθέσουμε πως η Πορτογαλία θα πάρει το ένα από τα δύο εισιτήρια του γκρουπ, τότε μένει να παλέψει με τις Σλοβακία και Ισλανδία για το δεύτερο, αφού Λουξεμβούργο και Λιχτενστάιν αναμένεται να έχουν το ρόλο του κομπάρσου. Και φυσικά, είναι εκ των ουκ άνευ η νίκη στην πρεμιέρα στην έδρα της.

Η ομοσπονδία προχώρησε το Δεκέμβριο στην απομάκρυνση του κόουτς Ιβάιλο Πέτεφ. Αντικαταστάτης του, ένας παλιός γνώριμος, ο Φαρούκ Χαντζιμπέγκιτς, ο οποίος επιστρέφει στον ομοσπονδιακό πάγκο μετά το 1999. Τότε, είχε παραμείνει για δέκα μήνες στο πόστο, με ρεκόρ 2-2-3.

Επίσης, η ομοσπονδία, έφερε αναστάτωση με την απόφασή της να κλείσει φιλικό με τη Ρωσία, η οποία είναι εκτός διοργανώσεων της UEFA και της FIFA μετά την εισβολή της στην Ουκρανία. Το… αντάρτικο των παικτών όμως, έφερε αποτελέσματα και το παιχνίδι ακυρώθηκε.

Εκτός κλήσεων, σε σχέση με προηγούμενες αποστολές, έμειναν για διάφορους λόγους οι Νίκολα Τσέτκοβιτς (κίπερ), Έλνταρ Τσίβιτς (αριστερό μπακ), Ματέο Σούσιτς (δεξί μπακ), Χρβόγιε Μπάρισιτς (στόπερ), Μίραλεμ Πιάνιτς (κεντρικό χαφ), Μουχάμεντ Μπέσιτς (αμυντικό χαφ), Λούκα Μέναλο (εξτρέμ), Βλάνταν Ντανίλοβιτς (αμυντικό χαφ) και Ντίντο Χότιτς (επιθετικό χαφ).

Αντίθετα, την παρθενική του κλήση έλαβε ο Μπενιαμίν Ταχίροβιτς της Ρόμα (κεντρικό χαφ), ενώ επέστρεψαν στην αποστολή οι Κέραν Πίριτς (κίπερ) και Γιασμίν Μεσάνοβιτς (φορ).

Ήταν τραυματίας κι έχασε προπονήσεις ο Κολάσινατς (αριστερό μπακ) και παραμένει αμφίβολη η συμμετοχή του. Αν δεν προλάβει, τη θέση του θα πάρει ο Σινιτσανίν.

Αήττητη αλλά και… υποτονική η παρουσία της στον όμιλο του Nations League, όπου μπορεί να μην έχασε κανένα από τα τέσσερα παιχνίδια με το Ισραήλ και την Αλβανία, αλλά δεν κατάφερε να κερδίσει και κανένα (0-4-0). Τερμάτισε έτσι δεύτερη, παραμένοντας στη δεύτερη κατηγορία της διοργάνωσης.

Ακολούθησε το Βαλτικό Κύπελλο, όπου στον ημιτελικό άφησε εκτός τη Λιθουανία στα πέναλτι (0-0 κανονική διάρκεια) και στον τελικό βρήκε απέναντί της τη Λετονία. Παρά το αριθμητικό της πλεονέκτημα για περισσότερη από μια ώρα παιχνιδιού, δεν κατάφερε να κερδίσει στα 90 λεπτά (1-1) και οι δύο ομάδες οδηγήθηκαν στα πέναλτι. Εκεί, αποδείχθηκε περισσότερο ψύχραιμη και κατέκτησε την κούπα στην πρώτη συμμετοχή της στη διοργάνωση.

Τον Ιανουάριο ο κόουτς Βίνταρσον βρήκε την ευκαιρία να δοκιμάσει πρόσωπα και σχήματα, καθώς αντιμετώπισε σε φιλικές αναμετρήσεις τις Εσθονία και Σουηδία, παρουσιάζοντας όμως ξανά πολύ μέτριο πρόσωπο. Κράτησε στο 1-1 την πρώτη και ηττήθηκε με 2-1 από τη δεύτερη.

Σε σύγκριση με αυτά τα φιλικά, εκτός κλήσεων, για διάφορους λόγους, έμειναν οι Φρέντερικ Σχραμ (κίπερ), Χάκον Βαλντίμαρσον (κίπερ), Σβέριρ Ίνγκι Ίνγκασον (στόπερ), Χόσκουλντουρ Γκουνλάουγκσον (δεξί μπακ), Ντάμιρ Μουμίνοβιτς (στόπερ), Βαλγκέιρ Φρίντρικσον (δεξί μπακ), Ρόμπερτ Θόρκελσον (στόπερ), Άρεν Σιγκούρνταρσον (αριστερό εξτρέμ), Τζούλιους Μάγκνουσον (κεντρικό χαφ), Βίκτορ Άντρασον (αμυντικό χαφ), Ντάγκουρ Θόρχαλσον (κεντρικό χαφ), Κρίσταλ Ίνγκασον (επιθετικό χαφ), Μπιάρνι Άντονσον (αμυντικό χαφ), Άρον Μπγιάρνασον (αριστερό χαφ), Σβέιν Γκούντγιονσεν (φορ), Ίσακ Θόρβαλντσον (αριστερό εξτρέμ) και Ντάνιελ Ντιούριτς (επιθετικό χαφ).

Φυσικά, ξεχωρίζει η απουσία του «δικού» μας, Ίνγκασον, λόγω τραυματισμού.