Εκ διαμέτρου αντίθετο ξεκίνημα συγκριτικά με το πώς τελείωσε την περσινή σεζόν, η ομάδα του Φρανκ Εζ. Δεν χρειαζόταν το ματς κόντρα στη Μονακό, πριν τη διακοπή, για να διαπιστώσουμε ότι κάτι δεν πάει καλά. Η φετινή εκκίνηση απέχει πολύ απ’ όλες τις υπόλοιπες, οι εμφανίσεις της αγγίζουν το μέτριο (και μετά βίας σε κάποιες περιπτώσεις).
Μία απ’ αυτές στο Πριγκιπάτο προ δύο εβδομάδων. Ηττήθηκε 3-0 με κατεβασμένα χέρια, χωρίς να δικαιολογήσει την παρουσία της σε ένα τόσο κρίσιμο ματς για τη συνέχεια. Ήταν μάλιστα μια έδρα από την οποία είχε περάσει άνετα τις τρεις περασμένες σεζόν (1-4 πέρσι, 0-2 πρόπερσι, 0-3 το 2020-21), αλλά αυτό το ματς δεν είχε καμία σχέση.
Μεγάλο πρόβλημα στο ανασταλτικό κομμάτι, δέχθηκε γκολ σε αντεπίθεση (38’) μετά από δική της κατοχή, κάτι που βλέπαμε σπάνια μέχρι πέρσι. Εμφανής όμως και η αδυναμία στις στατικές φάσεις καθώς δέχθηκε δύο γκολ με πανομοιότυπο τρόπο (26’, 59’). Λείπει πολύ ο Βέλγος φορ Οπεντά, δεν έχει το εύκολο γκολ, ενώ στο Πριγκιπάτο, είχε «μηδέν» σουτ εντός στόχου σε 10 συνολικά.
Χρειάζεται οπωσδήποτε μια νίκη αυτή την αγωνιστική. Από αγωνιστικής πλευράς, αφού βρίσκεται στην προτελευταία θέση, αλλά και ψυχολογικά ενόψει και της μεγάλης επιστροφής στο Τσάμπιονς Λιγκ κόντρα στη Σεβίλλη (εκτός).