Απρόσμενη και συναρπαστική πρόκριση στον τελικό επί του Βελγίου με αντεπίθεση διαρκείας στο β’ ημίχρονο. Πολλοί την είχαν ξεγραμμένη μετά το 2-0 των πρώτων 45’, όμως το σύνολο του Ντιντιέ Ντεσάν είχε άλλη άποψη, επικρατώντας με 3-2 στο τέλος.
Η αλήθεια είναι ότι πραγματοποίησε εμφάνιση με δύο πρόσωπα. Το πρώτο, αυτό του α’ ημιχρόνου, είναι αυτό που μας έχει συνηθίσει τον τελευταίο καιρό. Αρκετά αμυντικά κενά, αργή ανάπτυξη χωρίς να εκμεταλλευθεί τα επιθετικά ατού. Παρά τις αρχικές αποκρούσεις, ο γκολκίπερ Γιορίς είχε αργές αντιδράσεις στα γκολ των Καράσκο (37’) και Λουκάκου (41’).
Εντελώς διαφορετική ομάδα, όσο προχωρούσε το β’ ημίχρονο και ειδικά μετά το 60’. Το 3-4-1-2 άρχιζε να αποδίδει, να προσδίδει ταχύτητα με επιθετικότητα και σωστές επιλογές. Κάπου εκεί άρχισε να «βρίσκεται» και το επιθετικό δίδυμο των Μπενζεμά – Μ’Μπαπέ, με ασίστ του 2ου και γκολ του 1ου για το 2-1 (62’).
Ισοφάριση με Μ’Μπαπέ (68’) μετά από έξυπνα κερδισμένο πέναλτι από τον Γκριεζμάν και η αντεπίθεση πήρε «σάρκα και οστά». Το παιχνίδι μπορούσε να καταλήξει σε οποιαδήποτε πλευρά (87’ δοκάρι Πογκμπά, 90’ ακυρωθέν γκολ Λουκάκου με var), όμως ήρθε στο 90+2’ ο Τεό Ερναντέζ να «σφραγίσει» τη νίκη με διαγώνιο σουτ από το ύψος της περιοχής.
Προσγειωμένος στις δηλώσεις του μετά τον ημιτελικό ο Γάλλος εκλέκτορας. «Είχαμε μια πολύ καλή βραδιά, αλλά και πολλά θέματα να διορθώσουμε ειδικά σε ό,τι παρουσιάσαμε στο α’ ημίχρονο. Στο τελικό έχουμε απέναντί μας μια ιδιαίτερα φορμαρισμένη ομάδα και η αποστολή μας είναι δύσκολη».
