Μετά από χρόνια συνεχούς παρουσίας ο αρχιτέκτονας του οικοδομήματος τεχνικός Ινσμπεργκ αποχώρησε πέρσι για άλλες πολιτείες (Αμιάν), έτσι το πλοίο κλήθηκε να ταξιδέψει με άλλον καπετάνιο. Η επιλογή του αντικαταστάτη αποδείχθηκε το λιγότερο κακή (Γιακομπάτσι).
Ασχημο κλίμα, καυγάδες νεύρα, ένταση και μόνιμη επαφή με τις τελευταίες θέσεις της κατάταξης. Η άφιξη του προπονητή Ονιόν στα μέσα της σεζόν αποδείχθηκε το σωσίβιο που χρειαζόταν για να σωθεί μετά το ναυάγιο. Άργησε πολύ, ωστόσο πήρε μπροστά και με εξαιρετικό φίνις έσωσε την κατηγορία. Ξεχνάμε το πρώτο μισό που ήταν συνονθύλευμα.
Στο δεύτερο μισό που υπήρχε πλάνο, το βάρος έπεσε την άμυνα. Μιλάμε για κατενάτσιο παλιών εποχών, με την μπάλα να απομακρύνεται όπως όπως και να πηγαίνει στους επιθετικούς μόνο κατά λάθος. Βήμα βήμα η κατάσταση βελτιώθηκε φτάνοντας να παίρνει σπουδαίες νίκες με μισή φάση. Η συνταγή παραμένει η ίδια. Αφησε να αποχωρήσουν όσοι δεν ήθελε, κάλυψε τα κενά με «εκλεκτά» εργαλεία που κυκλοφορούσαν στη Νασιονάλ 1, ενώ από μεταγραφές ποιότητας ξεχωρίζει η άφιξη του επιθετικού Φετόν από την Γκινγκάμπ.
Μία άνετη παραμονή είναι κάτι εφικτό. Δύσκολο να μπλέξει σε περιπέτειες, αν λάβουμε υπόψιν και τη γενική εικόνα των φιλικών. 3-1-1 ο απολογισμός. Νίκες απέναντι σε Οσέρ (2-1), Κλερμόν (1-0) και Ρεντ Σταρ (2-0), ισοπαλία με τη Σεντ Ετιέν (1-1) και ήττα από τη Βιλφράνς (0-2).