Η ώρα της κρίσης! Τα «καναρίνια» καλούνται να μπουν στο παιχνίδι του πρώτου -χρονικά- στόχου τους, ο οποίος δεν είναι άλλος από την επιστροφή στο Champions League μετά από 17 χρόνια. Μία επιστροφή που θα «ανέβαζε» πάρα πολύ τον σύλλογο και θα έφερνε τα επόμενα μεταγραφικά «μπαμ».
Το καλοκαίρι η Φενέρ επέλεξε μία πιο συντηρητική τακτική. Όχι γιατί οι διοικούντες δεν είναι διατεθειμένοι να βάλουν χρήματα, αλλά γιατί ο «Special One» θέλησε να «χτίσει» πάνω στο υπάρχον υλικό, κάνοντας κάποιες στοχευμένες μεταγραφές. Ο Τζον Ντουράν ήρθε να καλύψει τα κενά των Τζέκο και Τάντιτς, ο Νέλσον Σεμέδο ήρθε από την Premier League για να οργώσει τη δεξιά πτέρυγα, την ίδια ώρα που αγοράστηκαν (δανεικοί πέρσι) οι Σκρίνιαρ και Άμραμπατ.
Δεν τις λες και μικρές κινήσεις. Βέβαια, όλη η ουσία είναι το τι θα δούμε στο χορτάρι και εκεί φέτος η Φενέρ θα προσπαθήσει να αλλάξει εικόνα σε ορισμένα κομμάτια. Το πρόβλημα που αντιμετώπιζε ανασταλτικά την περασμένη χρονιά ήταν γνωστό τοις πάσι. Όσο και αν προσπάθησε, στο μεγαλύτερο μέρος της σεζόν πίσω… έμπαζε. Αυτό φυσικά δεν μπορεί να είναι αποδεκτό σε μία ομάδα του Μουρίνιο.
Ετσι, αναπόφευκτα φέτος θα υπάρξουν αλλαγές. Και μάλιστα η ανασταλτική της λειτουργία θα δοκιμαστεί με το καλημέρα, καθώς θα πρέπει να αμυνθεί κόντρα στη δυνατή επίθεση της Φέγενορντ. Στα φιλικά πάντως η άμυνα των «καναρινιών» ήταν καλή. Ενδεικτικό ότι δέχτηκε γκολ μόνο στα 2 από τα 5 φιλικά της (4/5 νίκες).
Από εκεί και πέρα, δεν θα δούμε τεράστιες αλλαγές. Ο πρώτος της στόχος θα είναι να κυριαρχεί στον αγωνιστικό χώρο και να «φορτώνει» με παίκτες τις αντίπαλες περιοχές, την ίδια ώρα που στην κόντρα θα «σκοτώνει». Στην παρούσα φάση τής αρκεί το να βρεθεί στη ρεβάνς με ένα σκορ που την κρατάει στο παιχνίδι, γνωρίζοντας ότι… εντός είναι αλλιώς.