Υποδέχτηκε τη Χάιντενχαϊμ και τη νίκησε με 1-0. Εγκλωβίστηκε στο πρώτο 45λεπτο, αδυνατούσε να συνδυαστεί και να φτιάξει φάσεις και σε τρεις περιπτώσεις απειλήθηκε. Ο τερματοφύλακας Βασίλ βγήκε νικητής σε όλες. Απόλυτο ντέρμπι το δεύτερο 45λεπτο δίχως φάσεις. Κατάφερε να σκοράρει, γλίτωσε από το δοκάρι σε μία περίπτωση και έφτασε στην επικράτηση.
Η ομάδα του Τίμο Σουλτς συμπλήρωσε αήττητο τεσσάρων παιχνιδιών (3-1-0) στο πρωτάθλημα και το τέλος της αγωνιστικής τη βρήκε να ανεβαίνει στην πρώτη θέση της βαθμολογίας με περισσότερο «αέρα» τριών βαθμών από την τρίτη Ντάρμσταντ και την θέση των παιχνιδιών διαβάθμισης για την άνοδο.
Κάνει τη δεύτερη καλύτερη σεζόν της στην ιστορία της στην δεύτερη κατηγορία. Μόνο στην περίοδο 2009-2010 είχε μαζέψει περισσότερους βαθμούς (52) μετά από 27 αγωνιστικές και στο τέλος της είχε προβιβαστεί. Επίσης ουδέποτε είχε βρεθεί πρώτη στη βαθμολογία έπειτα από 27 αγωνιστικές.
Καμία αλλαγή στο σχόλιό μας. Το μηδέν παθητικό με τη Χάιντενχαϊμ αποτελεί μαγική εικόνα. Τουλάχιστον δύο γκολ παθητικό έχει στις 6/10 τελευταίες αγωνιστικές, μόνο στην Δρέσδη, με την Καρλσρούη και στο Ινγκολσταντ δέχτηκε «μόνο» ένα τέρμα, τυχερά δεν δέχτηκε τέρμα με τη Χάιντενχαϊμ.
Παρά το γεγονός ωστόσο ότι συνεχίζει και αδυνατεί να βρει αμυντική ηρεμία (και εξαιτίας απουσιών), η επίθεσή της έχει πάρει πάλι μπροστά και τα… δεινά των μετόπισθεν καλύπτονται πιο συχνά.
Εκτός έδρας έχει γενικά μεταπτώσεις στο επιθετικό κομμάτι. Υπάρχουν συναντήσεις (π.χ. Κίελο, Ντάρμσταντ) που η επίθεσή της εξαφανίζεται. Υπάρχουν άλλες που σκοράρει σαν πολυβόλο (π.χ. Ινγκολσταντ, Ρέγκενσμπουργκ, Νυρεμβέργη, Χάιντενχαϊμ). Αλλες είναι… φυσιολογικές. Αμυντικά πάντα έχει τις ατέλειές της, υπήρξαν και δύο… ναυάγια (Κίελο, Ντάρμσταντ).