Υποδέχτηκε την Ουνιόν Βερολίνου και ήρθε ισόπαλη με 1-1 εναντίον της στο πρωτάθλημα της πρώτης κατηγορίας. Παιχνίδι υπομονής έγινε στο πρώτο 45λεπτο και η ίδια αποδείχτηκε χειρότερη σε αυτό. Δεν απείλησε και στις δύο ευκαιρίες που παραχώρησε δέχτηκε ένα γκολ. Εμεινε με δέκα ποδοσφαιριστές στο 57′ και το παιχνίδι οδηγούνταν βαρετά στη λήξη του. Με κάποια ρίσκα στο τελευταίο δεκάλεπτο κατάφερε να βρει φάση ισοφάρισης στο 90+3′.
Η ομάδα του Πελεγκρίνο Ματαράτσο συμπλήρωσε αήττητο τεσσάρων παιχνιδιών (1-3-0) στο πρωτάθλημα και για ακόμα μία αγωνιστική μπόρεσε να διαχειριστεί επιτυχώς τις πολλές απουσίες που είχε. Ασφαλώς και θα ήθελε να έχει κερδίσει αλλά με το δυναμικό που διέθετε ευχαριστημένη είναι.
Από πλευράς αγωνιστικής συμπεριφοράς δεν μας έδειξε κάτι το καινούργιο. Οταν αγωνίζεται με διάταξη τριών κεντρικών αμυντικών, είτε με το 3-4-2-1 που ξέρει, αγαπάει και προτιμά, είτε με το κάτι σαν 3-3-2-2, ξέρουμε και εμείς τι να περιμένουμε από αυτή.
Η κύρια αδυναμία της με αυτές τις διατάξεις είναι η ανασταλτική λειτουργία όταν παίζει στο γήπεδό της, διότι παίρνει και μερικά ρίσκα στην ανάπτυξή της. Ως φιλοξενούμενη γενικώς προσπαθεί να παίξει λίγο πιο προσεκτικά και τα καταφέρνει καλύτερα στο αμυντικό κομμάτι.
Το 4-2-3-1 που δοκίμασε μία φορά στο Μπόχουμ προκάλεσε την εξαφάνιση της επίθεσής της και δεν χάρισε και κάτι το τρομερά καλύτερο αμυντικά. Παθητική ήταν, ένεκα αντιπάλου δεν δέχτηκε τέρμα. Το δοκίμασε, το εγκατέλειψε.
Επιθετικά δεν έχει την άνεση στο σκοράρισμα που την χαρακτήριζε (ειδικά εκτός έδρας) στην περασμένη σεζόν, αλλά την εξήγηση σε αυτό την έχουμε δώσει από νωρίς. Δεν είναι εύκολο να παίζει χωρίς τις βασικές επιλογές της από την αρχή της σεζόν.
