Υποδέχτηκε το Αννόβερο και το νίκησε με 1-0 στην προηγούμενη αγωνιστική. Στο πρώτο 45λεπτο έπιασε ανοργάνωση την αντίπαλη άμυνα σε βαθιά μπαλιά στο 19′, άνοιξε το σκορ, και δίχως να είναι ανώτερη, ισορροπημένο ήταν το παιχνίδι, απέφυγε κάποιο λάθος αμυντικά για να κρατήσει το 1-0. Μόνιμα σε θέση άμυνας στο δεύτερο 45λεπτο, μόνο μερικά επικίνδυνα μακρινά σουτ αντιμετώπισε.
Η ομάδα του Φρανκ Σμιντ έμεινε αήττητη για πέμπτο παιχνίδι (4-1-0) στη σειρά στο πρωτάθλημα και απέχει μόλις δύο βαθμούς από την τρίτη της βαθμολογίας Μπόχουμ. Δίχως να παίζει όμορφα. Δίχως να μπορεί ο ουδέτερος παρατηρητής να παρακολουθήσει παιχνίδι της και να μην βαρεθεί στα περισσότερα. Αυτή είναι ωστόσο. Για τρίτο σερί παιχνίδι εμφάνισε τις αρετές που τη χαρακτήριζαν στις προηγούμενες δύο σεζόν. Προσπάθεια και κατάθεση ψυχής για ενενήντα λεπτά, υπέρβαση των ορίων των θεωρητικών δυνατοτήτων της.
Θυμίζουμε ότι στα έξι εντός έδρας παιχνίδια της είχε συνολικά καλύτερη εικόνα σε σχέση με όσα έδωσε μακριά από το σπίτι της. Ηταν πιο δυναμική, με περισσότερη έμφαση στην προστασία της άμυνας, αλλά και ελάχιστα ρίσκα μπροστά. Αν δεν κάνει λάθη η αντίπαλος ή δεν προκύψει κάτι (μακρινό σουτ, στατική φάση) ώστε να σκοράρει, έχει πρόβλημα.
Από πλευράς τακτικής ο Φρανκ Σμιντ συνεχίζει τις αλλαγές, παραμένει αρκετά απρόβλεπτος. Μετά από το Φιρτ όπου χρησιμοποίησε για πρώτη φορά διάταξη με τρεις κεντρικούς αμυντικούς σε 3-4-1-2, η επιστροφή στο «σπίτι» επανέφερε και το 4-2-2-2 που συνήθως διαλέγει για αυτά (το είχε διαλέξει και στο Ντίσελντορφ). Εντός με το Αμβούργο και στο Κίελο είχαμε δει και το 4-3-1-2, έχουμε δει επίσης, το 4-1-4-1 απέναντι στην Οσναμπρικ και το 4-2-3-1 στο Αουε και στο Ζανκτ Πάουλι.