Υποδέχτηκε την Κίκερς Βίρτσμπουργκ και τη νίκησε με 3-1 την περασμένη αγωνιστική. Δεν είχε ιδέες στο πρώτο 45λεπτο, το παιχνίδι κυλούσε βαρετά, δίχως φάσεις και από στατική φάση βρέθηκε πίσω στο σκορ στο 40′. Μονότερμα έπαιξε στο δεύτερο 45λεπτο, με υπομονή βρήκε τις στιγμές του και γύρισε το παιχνίδι. Δίκαια.
Η ομάδα του Ντάνιελ Τιούν παρέμεινε η μόνη με το απόλυτο στην βαθμολογία. Πέντε παιχνίδια, πέντε νίκες. Δεν την χάνει την άνοδο αν δεν της τύχουν μαζεμένες αναποδιές. Το σκεπτικό παιχνιδιού που έφερε ο Τιούν είναι λειτουργικό και κατάλληλο για την κατηγορία. Δεν είναι φαντεζί, αλλά είναι ουσιαστικό. Μην ξεχνάμε βεβαίως και τον Ζίμον Τερόντε που αποδεικνύει σχεδόν σε κάθε παιχνίδι πως είναι ο απόλυτος βασιλιάς της κατηγορίας.
Εμείς θα θυμίσουμε επίσης, πως αυτό το 5/5 έχει επιτευχθεί σε διάστημα που δεν έχει όλες τις βασικές επιλογές διαθέσιμες και ότι τα τρία γκολ που είχε δεχτεί στο Πάντερμπορν ήταν κάτι το συμπτωματικό, αποτέλεσμα πολλών ατομικών σφαλμάτων (του Γκιαζούλα κυρίως που με… συνοπτικές διαδικασίες έχασε έκτοτε τη θέση του βασικού).
Από πλευράς τακτικής πρέπει να σημειώσουμε πως ενώ στα πρώτα τρία παιχνίδια της σεζόν το Αμβούργο εμφανίζονταν σταθερά με το 4-1-3-2, στο τελευταίο παιχνίδι με την Κίκερς Βίρτσμπουργκ το είδαμε για πρώτη φορά με πιο επιθετικό 4-1-2-3, ενώ στο προτελευταίο με την Αουε είχαμε δει για πρώτη φορά και το 3-4-3. Οπως κι αν έπαιξε, είχε ταυτότητα, σχέδιο, χαρακτήρα, υπομονή και ουσία.