Μετά από χρόνια συνεχούς παρουσίας στον πάγκο, ο τεχνικός Νταφ (παλιά δόξα του συλλόγου) αποτέλεσε παρελθόν το φετινό καλοκαίρι (συνεχίζει στην Ντιζόν). Πέρασε τη νοοτροπία του, έδωσε ό,τι είχε και δεν είχε, ο κύκλος όμως έκλεισε.
Πρόπερσι έμεινε εκτός πλέι οφ στις λεπτομέρειες. Πέρσι τα κατάφερε να βρεθεί στην πρώτη πεντάδα. Νίκη κόντρα στην Παρί στο πρώτο νοκ άουτ, αποκλεισμός στα πέναλτι από την Οσέρ στο δεύτερο και κάπως έτσι η άμαξα έγινε ξανά κολοκύθα. Μεγάλο το πρόβλημα όταν ο αντίπαλος την περίμενε πίσω από τη σέντρα.
Η αλλαγή συστήματος από 4-3-3 σε 4-4-2 δεν αποτέλεσε λύση στις παθογένειες, αφού πάλι άδεια έμοιαζε η αντίπαλη περιοχή. Σε ανοιχτό γήπεδο και σε ματς με υψηλό ρυθμό σκορπούσε τρόμο. Αλλά αυτά ήταν λίγα. Ο Ντάφ αποτελεί παρελθόν. Τα «κλειδιά» δόθηκαν στον Ολιβιέ Γκιγκάν, ο οποίος πέρσι κρατούσε το τιμόνι της Βαλενσιέν στο ξεκίνημα της σεζόν και μέχρι τον Νοέμβριο. Δεν περίμενα να τη δούμε με τριάδα στην άμυνα. Αν κρίνουμε από την εικόνα των φιλικών της πάει!
Αρκετές οι αλλαγές σε επίπεδο ρόστερ, η σούμα έδειξε πως πλέον έχει παίκτες σημεία αναφοράς σε κάθε γραμμή μοιάζοντας περισσότερο γεμάτη. Ικανοποιητική η εικόνα της στα φιλικά, αν και παρουσίασε ευχέρεια στο σκοράρισμα μόνο κόντρα σε χαμηλότερης δυναμικότητας ομάδες. 3-1 την UNFP, 4-1 Νιόν και 2-1 την Μπελφόρτ οι νίκες της. 0-0 με την Μπουργκ και 0-1 με Μετς τα παιχνίδια που δεν «τράβηξε».