Αποχώρησε νικήτρια με 1-0 από την έδρα της Χόλσταϊν Κιέλου την περασμένη αγωνιστική. Σε γήπεδο πολύ επηρεασμένο από τη βροχή, έγινε καθαρό παιχνίδι δύναμης. Στο πρώτο 45λεπτο έδειχνε ένα… κλικ πιο κοντά στο να δεχτεί γκολ, αλλά στο δεύτερο επιβλήθηκε μέσω δύναμης, κέρδισε περισσότερες μονομαχίες και σημείωσε στο 77’ το γκολ που έκρινε το παιχνίδι.
Η ομάδα του Φρανκ Σμιντ συμπλήρωσε αήττητο τεσσάρων παιχνιδιών (2-2-0) στο πρωτάθλημα και το τέλος της αγωνιστικής τη βρήκε σταθερή στην τέταρτη θέση της βαθμολογίας, σε μικρότερη απόσταση τριών βαθμών πίσω από το τρίτο Αμβούργο και τη θέση των παιχνιδιών διαβάθμισης για την άνοδο.
Της βγάζουμε το καπέλο διότι καταφέρνει για ακόμα μία σεζόν να φλερτάρει με την υπέρβαση, παρά το γεγονός ότι άλλαξε στιλ και δίνει πλέον περισσότερη έμφαση στην άμυνά της. Για αυτό βεβαίως, δεν της αρέσουν οι καταστάσεις κατά τις οποίες βρίσκεται πίσω στο σκορ. Της αρέσει να παίζει προσεκτικά, χωρίς ρίσκα. Δεν έχει ιδιαίτερη φαντασία και δημιουργία ως ομάδα, αλλά έχει βρει τον τρόπο της.
Ως γηπεδούχος, σε έντεκα δείγματα γραφής εκτός έδρας σκόραρε με συνέπεια στα 9/11 παρ’ ότι η απόδοσή της επιθετικά δεν μπορεί να χαρακτηριστεί καλή. Ουσιαστική ναι. Μόνο στη Στουτγκάρδη απέτυχε γενικώς. Οι αντεπιθέσεις της δεν χαρακτηρίζονται από ακρίβεια μέχρι στιγμής. Τα μετόπισθεν σταθερά κάνουν τις… βλακείες τους, όχι πολλές πάντως, με εξαίρεση το Ζάντχαουζεν όπου τα πήγαν περίφημα, και το Αμβούργο όπου περιόρισαν σημαντικά τις άσχημες στιγμές τους.