Πιο… δεξιά το παιχνίδι με τον Αρη, δεν γίνονταν να του πάει. Στο 35’ αποκτά αριθμητικό πλεονέκτημα και με πέναλτι προηγείται. Στο ξεκίνημα του β’ μέρους, με την πρώτη του ουσιαστικά τελική στο παιχνίδι κάνει το 2-0 και δείχνει να «κλειδώνει» τη νίκη. Κάπου εκεί όμως τα χάνει – όχι πως έπαιζε τίποτα το σπουδαίο ως τότε – και δεν έχει την παραμικρή αντίδραση στην αντεπίθεση των «κίτρινων», οι οποίοι δίκαια ισοφαρίζουν, φλερτάροντας μάλιστα ακόμη και με την ολική ανατροπή (2-2).
Ακόμη μια μέτρια εμφάνιση λοιπόν για τους Περιστεριώτες. Τρίτη σερί ισοπαλία, το μόνο ωστόσο που είναι σταθερό ως τώρα είναι η δυσλειτουργία σε παιχνίδια και αντιπάλους που περιμένει κανείς να έχουν (έστω κάποιο) κυριαρχικό ρόλο. Χωρίς εναλλακτικές, χωρίς επιλογές, με ένα (και βαρετό σίγουρα) αγωνιστικό πλάνο, εύλογα προβληματίζουν, παρότι πάντα βρίσκονται στα όρια (ή και εντός ενίοτε) της εξάδας.
Μοιραία και ο κόουτς Κάναντι – όπως και ο αποψινός του αντίπαλος – έχει βρεθεί σε πρώτο πλάνο, αμφισβητείται αρκετά και όσο περνάει ο καιρός και οι εμφανίσεις δεν βελτιώνονται ολοένα και περισσότερο, σε σημείο που (όπως και με τον Ράσταβατς) εκτιμάται πως σε περίπτωση αρνητικού αποτελέσματος απόψε δεν αποκλείεται να προκύψουν εξελίξεις.