Ονειρεμένη η περσινή σεζόν. Μία από τις καλύτερες στην ιστορία της! Έχασε την απευθείας άνοδο στις λεπτομέρειες, ενώ στα πλέι οφ έφτασε στον τελικό χάνοντας από τη Μόντσα στην παράταση. Προσπάθησε να έχει όσο το δυνατό λιγότερες απώλειες όσον αφορά τους παίκτες και το κατάφερε, ωστόσο αποχωρίστηκε τον αρχιτέκτονα της επιτυχίας τεχνικό Ντ’ Άντζελο, ο οποίος απομακρύνθηκε χωρίς ουσιαστικά να υπάρξει αιτιολογία από πλευράς διοίκησης.
Διάδοχος ο Μαράν, ο οποίος άντεξε μόλις έξι αγωνιστικές, με τη διοίκηση να καλεί άρον άρον πίσω τον Ντ’ Άντζελο να συμμαζέψει το χάλι. Αν είναι αργά ή όχι για να σωθεί η σεζόν θα αποδειχθεί στην πορεία, χειρότερα όμως δύσκολα να τα πάει.
Στον πάτο της κατάταξης με δύο βαθμούς, μοναδική ομάδα μαζί με την Κόμο που αγνοεί τη νίκη. Η άμυνά της είναι η χαρά κάθε αντιπάλου, ενώ η επίθεση δυσκολεύεται να δημιουργήσει με το σκοράρισμα να εξελίσσεται σε προσωπική μάχη των επιθετικών.
Πολλά λόγια ειπώθηκαν μέχρι να φύγει ο Μαράν. Άπαντες συμφωνούσαν πως το θέμα ήταν ψυχολογικό. Δεν υπήρχε το «εμείς», παρά μόνο το «εγώ» και με την πρώτη δυσκολία το σύνολο σκορπούσε. Μόλις δεχόταν το πρώτο γκολ κατέρρεε.
Πλέον επιθυμεί να γυρίσει σελίδα. Στον πάγκο βρίσκεται πλέον κάποιος που ξέρει όσο κανένας τον οργανισμό και το περιβάλλον, θα χρειαστεί όμως αποτελέσματα που θα δώσουν ώθηση βαθμολογικά και κυρίως ψυχολογικά.