Μέσα στη γενική μαυρίλα της φετινής σεζόν, αν πρέπει να βρούμε μία αχτίδα φωτός θα πρέπει να στραφούμε στα εκτός έδρας παιχνίδια. Μακριά από την Κορσική αποδίδει καλύτερα, μιας και της ταιριάζει περισσότερο ο τρόπος παιχνιδιού. Στήνεται πιο πίσω, αφήνει την μπάλα στον αντίπαλο και προσπαθεί να χτυπήσει στην κόντρα. Ως γηπεδούχος οφείλει να αναλάβει ρόλο αφεντικού έχοντας την πρωτοβουλία, κάτι που τη δυσκολεύει απεριόριστα. Θεωρητικά το εκτός έδρας παιχνίδι με τη Νιόρ ήταν στα μέτρα της.
Με το σφύριγμα της έναρξης οι παίκτες ξεχύθηκαν να πιέσουν, όλη η καλή τους θέληση όμως εξαντλήθηκε εκεί. Κακή εμφάνιση (επιεικώς) και μοιραία ηττήθηκε, αφού ταιριάζει αυτό που λέμε, όπου φτωχός και η μοίρα του. Είχε καιρό να παίξει τόσο άσχημα μακριά από την Κορσική. Το πλάνο των αντεπιθέσεων δεν λειτούργησε ποτέ. Δεν κατάφερε να κάνει ούτε σουτ στην εστία, ενώ στις κρίσιμες στιγμές αποδείχθηκε ευάλωτη αμυντικά. Τυχερή που το σκορ έμεινε στο 2-0 για τους γηπεδούχους. Μόλις στο +2 από την επικίνδυνη ζώνη.