Αποχώρησε ηττημένη με 1-0 από το Αουε στο πρωτάθλημα της δεύτερης κατηγορίας. Αμυντικά τα πήγε καλά στο πρώτο 45λεπτο. Η επίθεσή της ήταν απλά ανύπαρκτη ως το 62′ (όταν και δέχτηκε το εις βάρος της γκολ) και απλά ανήμπορη στη συνέχεια. Οσο κι αν προσπάθησε τρόπο ώστε να φτιάξει ευκαιρία δεν είχε. Σέντρες και σέντρες. Συνεργασίες τίποτα.
Η ομάδα του Αντρέ Σούμπερτ έμεινε δίχως νίκη (0-1-2) και στο τρίτο παιχνίδι μαζί του. Το πρόσφατο ρεκόρ της στο πρωτάθλημα έφτασε στο 0-1-5 και η θέση στην ζώνη του υποβιβασμού έχει σταθεροποιηθεί. Αποτελεί μάλιστα τη νέα ουραγό της βαθμολογίας.
Αν άλλαξε κάτι; Οχι. Στις τελευταίες δύο αγωνιστικές έπαιξε με αντιπάλους φτωχούς επιθετικά. Απέτυχε. Πάλι δέχτηκε γκολ. Εστω και ένα κάθε φορά. Λογικό θα μας πείτε. Η άμυνά της σχεδόν «μπάζει» όταν η αντίπαλος το «έχει» επιθετικά. Το να «φάει» ένα γκολ από τις άλλες ομάδες δεν είναι παράλογο.
Η επίθεσή της επίσης παρέμεινε φτωχή. Στις τελευταίες έξι αγωνιστικές πέτυχε τρία γκολ. Στο Ζάντχαουζεν, μοναδικό παιχνίδι όπου μπόρεσε να πετύχει άνω του τέρματος τη βοήθησε η συγκυρία του 1-0 ώστε να αποκτήσει πλεονέκτημα. Οι ιδέες και οι συνεργασίες λείπουν. Η θέληση από μόνη της δεν αρκεί.
Τακτικά ο Σούμπερτ διάλεξε ξανά το 4-1-3-2. Το παρουσίασε για πρώτη φορά στο εντός έδρας παιχνίδι με τη Χόλσταϊν Κιέλου αλλά φευ. Η πολυπόθητη επιθετική τόνωση δεν έχει επιτευχθεί. Στην πρεμιέρα του στο Γκέλζενκιρχεν απλά θυμίζουμε πως είχε επιλέξει το 4-2-3-1.
