Ούτε η πρώτη ήταν, ούτε η τελευταία θα είναι που η δεύτερη κατηγορία της φέρθηκε «σκληρά». Υψηλές οι βλέψεις την περσινή σεζόν, μεγάλες οι προσδοκίες, βάσει συνολικής εικόνας και με όσα πέρασε στη σεζόν, η ένατη θέση που κατέλαβε φαντάζει κατόρθωμα.
Σωτήρια αποδείχθηκε η κίνηση της διοίκησης να φέρει στον πάγκο τον τεχνικό Ουσάι μετά το καταστροφικό ξεκίνημα, απομακρύνοντας τον τεχνικό Ελσνερ, το πείραμα με τον οποίο απέτυχε παταγωδώς. Ο Ουσάι έδωσε σαφές πλάνο και την έκανε να μοιάζει ομάδα στα περισσότερα ματς, παρά τις σημαντικές παθογένειες που δεν γινόταν να διορθωθούν.
Λίγες και προσεκτικές οι κινήσεις στο μεταγραφικό παζάρι, εμπιστοσύνη στον προπονητή, λίγα λόγια και πολλή δουλειά, βγάζοντας προς τα έξω δίψα για να φανεί ξανά αντάξια του εξαιρετικού ρόστερ που διαθέτει και του ονόματος που κουβαλάει.
Ξεχωρίζει η απόκτηση του επιθετικού Τσοκουντέ από τη Δουνκέρκη. Υπάρχουν οι προϋποθέσεις να πρωταγωνιστήσει, αν και στα φιλικά προβλημάτισε με την εικόνα της. Μέτρησε τρεις σερί ήττες και μάλιστα χωρίς να καν να σκοράρει. 0-2 με Τουλούζ, ίδιο σκορ με την Ανεζί και 0-1 με Μπαστιά, πριν επικρατήσει 4-2 της UNFP.