Στο 2-2 στη φιλοξενία της Στουτγκάρδης ήταν ξανά ανταγωνιστική. Αν ήταν καλύτερη; Όχι. Ευνοήθηκε και από λανθασμένη αποβολή αντιπάλου στο 63’. Έγινε υπερβολικά παθητική αφότου προηγήθηκε με 2-1 στο 68’ και τιμωρήθηκε, όχι άδικα, με το 2-2 στο 90+7’.
Η ομάδα του Ραλφ Χάζενχιτλ εκτιμώ ότι θα λέει «επιτέλους». Το δύσκολο πρόγραμμα των πρώτων αγωνιστικών τελείωσε. Οριακές ήττες από την Μπάγερν (2-3) και τη Λέβερκουζεν (3-4), ισοπαλία με τη Στουτγκάρδη (2-2), οριακή ήττα από την Άιντραχτ Φρανκφούρτης (1-2), νίκη στο Κίελο (2-0).
Αυτός είναι ο απολογισμός της. Έχει σχέδιο, έχει τακτική, είναι αποτελεσματική. Την κρίνω θετική στο παιχνίδι αντεπιθέσεων. Προφανώς, αδυνατώ να μιλήσω για αμυντική σιγουριά απέναντι στις δυνατές ομάδες. Την έχω δει μόνο μία φορά με τον ρόλο του φαβορί. Κέρδισε, δεν με γοήτευσε.
Τι είναι συνεπώς οι «λύκοι»; Μία καλή μετριότητα. Μία ομάδα που έχει αποκτήσει το δικό της σκεπτικό παιχνιδιού. Της λείπουν πράγματα (π.χ. ποιοτικότεροι ακραίοι μεσοεπιθετικοί και ποιοτικότερα μπακ) ώστε να «ενοχλήσει» τους ισχυρούς, αλλά μου βγάζει σοβαρότητα.
Ας διορθώσει όμως και το… κακό συνήθειο των γκολ στο τελευταίο δεκάλεπτο. Στις 4/5 προηγούμενες αγωνιστικές δέχτηκε τέρμα στο livescore μετά το 82ο λεπτό. Είναι πρόβλημα αυτό και πρέπει να το λύσει.