ΜΙΣΗ Η ΜΟΝΤΣΑ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΑΝΩΤΕΡΗ

Από τη στιγμή που βρίσκεται οκτώ βαθμούς μακριά από τα μπαράζ και παρουσιάζει την ίδια εικόνα από την αρχή του πρωταθλήματος, ο υποβιβασμός φαντάζει αναπόφευκτος. Εκτός και αν συμβεί κάποιο «θαύμα» στην τελική ευθεία του πρωταθλήματος.

Εξαιρετικά ευάλωτη αμυντικά, σταμάτησε και να σκοράρει, φτάνοντας πλέον τα πέντε ματς χωρίς γκολ, από που να κρατηθεί; Χειρότερη άμυνα της κατηγορίας και να σκεφτείτε πως στα έξι τελευταία έχει δεχθεί μόλις τέσσερα γκολ (0-4-2).

Προς τιμή της δεν εγκαταλείπει. Μάχεται σε κάθε ματς σαν να κρίνεται η παραμονή από ένα αποτέλεσμα. Λίγο όμως η απογοήτευση, λίγο η ανωτερότητα των αντιπάλων, λίγο η χαμηλή αυτοπεποίθηση, γίνεται πολύ.

Η βαριά εντός έδρας ήττα από τη Βενέτσια (1-4), έφερε τον προπονητή Μπρόκι μισό βήμα από την απόλυση, τελικά όμως πρυτάνευσε η «λογική» και διατηρήθηκε στον πάγκο της ομάδας.

Τεράστιος ο εκνευρισμός της διοίκησης, απαίτησε από τις βεντέτες να βγούνε μπροστά και να φέρουν την ομάδα στην πρώτη κατηγορία, όπως επιβάλει το πλάνο. Ενώ διαθέτει μακράν το πλέον ποιοτικό και έμπειρο ρόστερ, δεν το βγάζει στον αγωνιστικό χώρο.

Και πως να το βγάλει; Ο Μπρόκι τους βάζει να παίζουν σαν ομαδούλα της σειράς, που κρατάει την μπάλα διότι φοβάται τον αντίπαλο. Κανονικά θα έπρεπε να βγάζει το «καλώς τα παιδιά, ελάτε να σας κεράσουμε τρία γκολ». Προσπαθεί να μένει σφιχτή πίσω και μπροστά ό,τι τους φωτίσει. Στο -2 από τη δεύτερη θέση, θέλει μόνο νίκη για αν εκμεταλλευτεί το αποτέλεσμα του Λέτσε – Σαλερνιτάνα και να κερδίσει τουλάχιστον μία θέση στην κατάταξη.