Πιθανότατα έκανε το καλύτερο ημίχρονο της φετινής σεζόν στη φιλοξενία της ΑΕΚ. Φοβερό πάθος, μεγάλη μαχητικότητα, σταθερά απειλητικός, εκθέτοντας τα προβλήματα της ανασταλτικής λειτουργίας της Ένωσης. Τα επικύρωσε όλα με το προβάδισμα λίγο πριν βγει το ημίχρονο.
Δεν συνέχισε -είναι η αλήθεια- σε ανάλογους ρυθμούς, εξακολουθούσε όμως να υπενθυμίζει παρουσία στα καρέ των (από το βράδυ της Κυριακής) πρωτοπόρων της κατάταξης, χάνοντας μεγάλη ευκαιρία για το 2-0, λίγο πριν την ισοφάριση (από εκτέλεση κόρνερ) στο 82’.
Έκτοτε πιέστηκε ακόμη περισσότερο και τελικά, στις καθυστερήσεις, δέχτηκε και δεύτερο γκολ, χωρίς έτσι να καταφέρει να πάρει τίποτα από ένα παιχνίδι που πραγματικά ήταν πολύ διαφορετικός σε σχέση με τη συνολική φετινή εικόνα του (1-2).
Αυτή ήταν η πέμπτη σερί ήττα του Ιωνικού (σ.σ. και πέρυσι, τέτοια εποχή έτρεχε αρνητικό σερί 5 ηττών, τερματίζοντάς το με νίκη στο έκτο κατά σειρά, με 2-1 στη φιλοξενία του Ατρόμητου) και έτσι για πρώτη φορά στη σεζόν βρέθηκε εκτός βολής, όχι μόνο από την έξοδο από τη ζώνη (-5), αλλά ακόμη και από την προτελευταία θέση (-4).
Και κάπως έτσι, δεν υπήρχε περιθώριο να αρνηθεί η διοίκηση των φιλοξενούμενων μία ακόμη παραίτηση που υπέβαλε στη φετινή σεζόν ο κόουτς Σπανός και την έκανε δεκτή.
Ο Μιχάλης Γρηγορίου συμφώνησε να αναλάβει τα ηνία, έχοντας μπροστά του ένα.. βουνό να ανέβει (γιατί τέτοιο μοιάζει πλέον η εξασφάλιση της παραμονής), ντεμπουτάροντας στον πάγκο σε «εξάποντο» κόντρα στη Λαμία (σ.σ. την οποία αναλαμβάνοντας σε ανάλογο timing και κατάσταση, στη σεζόν 2020-21, κατάφερε με φοβερό ντεμαράζ να κρατήσει στην κατηγορία).