Το παιχνίδι απέναντι στην Ασκολι εκτός έδρας, ήταν κομμένο και ραμμένο στα μέτρα της. Αντιμετώπιζε μία ομάδα που όφειλε να ανοιχτεί, αφού καιγόταν για νίκη και ευάλωτη στα μετόπισθεν. Εφάρμοσε την αγαπημένη της «συνταγή». Παρέμεινε πίσω, είχε υπομονή και χτύπησε στην κόντρα. Επαιξε τους γηπεδούχους σαν τη γάτα με το ποντίκι, μόνο που στη δική της ιστορία, το μικρό τροκτικό έφαγε το συμπαθές αιλουροειδές (3-0).
Ευτύχησε να προηγηθεί σε κομβικό χρονικά σημείο. Ο Μπάεζ της έδωσε το προβάδισμα στο 45’ και δύο λεπτά μετά την έναρξη του δευτέρου ημιχρόνου διπλασίασε τα τέρματά της με τον Λιότσι. Ολα είχαν γίνει πιο εύκολα. Η ψυχολογία της ήταν στο ζενίθ και των «μπιανκονέρι» στο ναδίρ. Κερασάκι στην τούρτα το 3-0 από τον Μπιτάντε στο 78’. Υστερεί σε ποιότητα, εξισορροπεί όμως την κατάσταση παίζοντας με περίσσιο πάθος και αυταπάρνηση. Αριστη τακτικά, στο +2 από την επικίνδυνη ζώνη.