Εβδομάδα αστέρων αυτή που πέρασε. Αναμετρήσεις όπως αυτή με τη Γιουβέντους (νίκη με 2-0) με Σεντ Ετιέν την περασμένη εβδομάδα και Παρί Σεν Ζερμέν μεσοβδόμαδα στον ημιτελικό Κυπέλλου δυναμώνουν την ομάδα σε όλες τις πλευρές της.
Την προηγούμενη αγωνιστική υποδέχθηκε τη “μισητή” Σεντ Ετιέν και δεν είχε κανέναν πρόβλημα να την “ισοπεδώσει” αν και το τελικό 2-0 δεν δείχνει την πραγματική εικόνα του ματς. Μόνο για μία ομάδα του πρώτο 45λεπτο, έκανε ό,τι ήθελε στον αγωνιστικό χώρο, το έκλεισε με το υπέρ της 1-0. Αφησε χώρους στην επανάληψη, παραλίγο να το πληρώσει σε 2-3 περιπτώσεις, όμως ο (τερματο)φύλακας – άγγελος Λόπες “έσβησε” την όποια ευκαιρία.
Της ανήκε το τελευταίο 20λεπτο του ματς, με την παρουσία του Τοκό-Εκαμπί να δίνει κι άλλη πνοή. Σημείωσε δύο 50-50 γκολ, ακυρώθηκαν στις λεπτομέρειες μέσω var (οριακά, θα μπορούσαν να μετρήσουν) ενώ δεν της δόθηκε πέναλτι καταλογίζοντας επίσης οφσάιντ που οριακά δεν ήταν. Στις καθυστερήσεις με (σωστά καταλογισμένο) πέναλτι-γκολ “έγραψε” το τελικό 2-0.
Δυό “όψεις” είχε ο ημιτελικός Κυπέλλου κόντρα στην Παρί Σεν Ζερμέν. Μπήκε πολύ δυνατά στο πρώτο ημίχρονο και πήρε προβάδισμα (11′ Τεριέ) που όμως δεν κράτησε παρά μόνο 3 λεπτά (1-1 με τον Μ’Μπαπέ). Ισάξια και σε πολλά σημεία καλύτερη της αντιπάλου της, αδικείται η εμφάνισή της από τη φάση του πέναλτι (και αποβολή Μαρσάλ που είναι τιμωρημένος) στην οποία έγινε το 1-2 (63′).
Δεν άντεξε παραπάνω από μία ώρα, μετά απ΄ αυτό το διάστημα έγινε “έρμαιο” στις διαθέσεις των Παριζιάνων που δεν δίστασαν να φτάσουν το σκορ και στο 1-5 και να πάρουν το εισιτήριο για τον τελικό Κυπέλλου.
