Αυτονόητα, οτιδήποτε αθλητικό, ποδοσφαιρικό, οτιδήποτε που δεν σχετίζεται και δεν αφορά την τραγωδία που χτύπησε την Τουρκία με τους φονικούς σεισμούς της 6ης Φεβρουαρίου και τους δεκάδες χιλιάδες θανάτους, τις εκατοντάδες των τραυματιών και τα εκατομμύρια των όσων επηρεάστηκαν από την ισοπέδωση ολόκληρων περιοχών στη γειτονική χώρα, περνάει σε δεύτερη μοίρα.
Η ζωή όμως, όπως και να ‘χει, συνεχίζεται. Και έτσι συνεχίζεται ύστερα από διακοπή 19 ημερών και η Super Lig. Ψυχρά, κυνικά, ωμά, την Γκιρεσούνσπορ μάλλον την ωφέλησε. Στο τελευταίο της παιχνίδι στην Πόλη κόντρα στην Κασίμπασα, ξεκίνησε ιδανικά, παίρνοντας το προβάδισμα μόλις στο 10’.
Τέσσερα λεπτά αργότερα οι «μπλε» ισοφάρισαν και από εκεί και πέρα, με 2 πέναλτι πριν βγει το ημίχρονο έφτασαν στο 3-1. Με ένα ακόμη γκολ στο ξεκίνημα του β’ ημιχρόνου (50’) τελείωσε και το ματς, με το τελικό σκορ, να διαμορφώνεται στο με πέμπτο γκολ στο 66’ (1-5).
Αυτή ήταν η μεγαλύτερη φετινή της ήττα, η δεύτερη διαδοχική και η τέταρτη στις 6 τελευταίες αγωνιστικές, διάστημα κατά το οποίο έχει συγκεντρώσει μόλις 2 βαθμούς (χειρότερο φετινό σερί) και έτσι, μοιραία, βρέθηκε στη ζώνη, έχοντας 1 νίκη σε 8 αγωνιστικές μετά την επιστροφή από τη διακοπή.
Η ήττα φέρνει γκρίνια. Και δεν γίνονταν να αποτελέσει εξαίρεση. Ο κόουτς Κέλες στις δηλώσεις του μετά το παιχνίδι με την Κασίμπασα άφησε ξεκάθαρες αιχμές για έλλειψη προστασίας από τη διοίκηση. Κάτι που ερμηνεύτηκε ως προσωπικό… ξεχείλισμα του ποτηριού και σαφέστατο μήνυμα παραίτησης.
Κάπως έτσι, προ σεισμών, το παιχνίδι με την Καϊσέρισπορ αντιμετωπίζονταν ως «τελικός» για τον Κέλες. Αν αυτό παραμένει και υφίσταται με τα νέα, τελείως διαφορετικά κοινωνικοπολιτκά και αγωνιστικά δεδομένα, μένει να διαπιστωθεί για το κατά πόσον τελικά μπορεί να επηρεάσει τον τεχνικό που έφερε τους γηπεδούχους ξανά στην κορυφαία κατηγορία ύστερα από 44 χρόνια.