Δεν ήταν καλή στη φιλοξενία της Γκιρεσούνσπορ. «Βραχυκύκλωσε» από την ανασταλτική λειτουργία των νεοφώτιστων, έκανε ελάχιστα και αυτά μόνο όταν βρέθηκε πίσω στο σκορ στα μέσα του β’ μέρους. Κατάφερε να απαντήσει σχετικά γρήγορα, είχε μάλιστα και την ευκαιρία να πάρει τη νίκη, στο 98’ όμως ο Μπακασέτας αστόχησε από τη «βούλα» και έτσι έμεινε το 1-1.
Αποτέλεσμα; Δύο σερί αγωνιστικές χωρίς νίκη είχε να βιώσει από τα τέλη Σεπτεμβρίου. Ακόμη και έτσι, η Κόνιασπορ είναι η πιο κοντινή της, ούσα στο -9 με παιχνίδι λιγότερο. Το προφανές είναι πως δεν μπορεί να νιώθει τους «πράσινους» ως απειλή. Περισσότερο «κινδυνεύει» εκ των έσω, αφού παρότι η «θύελλα» ως τώρα κάνει παρέλαση, ακόμη και σε αυτό το μικρό ντεφορμάρισμά της, δεν μοιάζει να γίνεται δεκτό… ήρεμα από το κοινό της.
Ετσι κι αλλιώς, διαχρονικά «ψάχνεται», παραδοσιακά… αυτοκαταστροφικό, με αναρίθμητες τις φορές που έχει φυτιλιάσε όποια καλή προσπάθεια της ομάδας είτε από ανυπομονησία, είτε από… υστέρηση. Ετσι και τώρα, άρχισε η κριτική. Κάτι για το ότι η εικόνα των πρωτοπόρων παραείναι «επαγγελματική», κάτι σε ατομικό επίπεδο – ακόμη και για τον Μπακασέτα, επειδή έχει ξεχάσει το γκολ.
Και κάπως έτσι λοιπόν, ενώ θα έπρεπε το αποψινό ντέρμπι να ήταν, να σηματοδοτούσε, παράσταση νίκης, παράσταση τίτλου, ενδεχομένως να διακυβεύονται πολλά περισσότερα. Κυρίως σε επίπεδα ηρεμίας, αφού κακά τα ψέματα η διαφορά που έχει χτίσει η «θύελλα» είναι τεράστια, ωστόσο το τελευταίο που θα ήθελαν σε μια αρνητική εξέλιξη απόψε (κόντρα μάλιστα στη Γαλατασαράι, η οποία από όλους τους «μεγάλους» της Πόλης έχει τη χειρότερη παράδοση απέναντί της) είναι όλο αυτό το… μουρμούρισμα, να μετατραπεί σε φωνές.
