Ξεκάθαρα φέτος δεν είναι η χρονιά της. Εντός των συνόρων τουλάχιστον. Τρεις μέρες μετά την πρόκριση, ως πρώτη και αήττητη, στην τελική 16αδα του Γιουρόπα Λιγκ, πήγε στη Σεβάστεια και εμφάνισε, αναμενόμενα μάλλον, το γνωστό της φετινό πρόσωπο στη Super Lig. ΄
Ελάχιστη ενέργεια, κακός ρυθμός, καμία διάθεση (και δυνατότητα) κυριαρχίας, συνέβαλλε στο να γίνει ένα κακό ματς που «φώναζε» πως θα κριθεί στο γκολ. Αυτό το βρήκε στο τέλος η Σίβασπορ και έτσι πήρε και τη νίκη (0-1).
Δεν μπόρεσε συνεπώς να… εκμεταλλευτεί την ήττα της Τραμπζονσπόρ και να «μειώσει» (τα εισαγωγικά εξαιτίας της διαφοράς) την απόσταση που την χωρίζει από την κορυφή. Παραμένει 8η, στο -16, συμπληρώνοντας αισίως 5 αγωνιστικές χωρίς νίκη και έχοντας ήδη υποστεί 5 ήττες στο πρωτάθλημα, επίδοση που σε αντίστοιχο χρονικό σημείο είναι η τρίτη χειρότερη της ιστορίας της.
Νούμερα, επιδόσεις και εικόνα που αν έλειπε η καλή πορεία στην Ευρώπη θα είχαν «πνίξει» το αφήγημα (που υιοθετήθηκε από το ξεκίνημα της σεζόν) για τριετές πλάνο και χτίσιμο μιας νέας ομάδας (που ηλικιακά και στελεχιακά ισχύει), αλλά ακόμη και έτσι, όσο τα αρνητικά αποτελέσματα συνεχίζονται δεν θα μπορεί για πολύ το αποκούμπι του Γιουρόπα Λιγκ να εκμηδενίσει τις αντιδράσεις.