Αποχώρησε με την ισοπαλία χωρίς γκολ (0-0) από το Φιρτ. Ντερμπάκι το πρώτο 45λεπτο με δύο καλές φάσεις για κάθε ομάδα και κυριαρχία της δύναμης και των μαρκαρισμάτων. Είχε την πρωτοβουλία στο δεύτερο 45λεπτο αλλά υπέφερε να βρεθεί σε θέση βολής. Μία φορά το κατάφερε αλλά σημάδεψε το δοκάρι.
Η ομάδα του Κρίστιαν Στράιχ συμπλήρωσε αήττητο έξι παιχνιδιών (3-3-0) στο πρωτάθλημα και το τέλος της αγωνιστικής τη βρήκε σταθερή στην πέμπτη θέση της βαθμολογίας, σταθερά ισόβαθμα υποδεέστερη της τέταρτης Λειψίας για το τελευταίο εισιτήριο προς το Τσάμπιονς Λιγκ και με σταθερό «αέρα» πέντε βαθμών πάνω από την έβδομη Κολωνία για το τελευταίο ευρωπαϊκό εισιτήριο.
Μπαίνει τώρα στον μήνα που θα καθορίσει αν η σεζόν της θα γίνει από καλή πολύ καλή. Είναι η δεύτερη καλύτερη στην ιστορία της στην κατηγορία μετά την περίοδο 1994-1995, διεκδικεί ευρωπαϊκό εισιτήριο και μέσω του πρωταθλήματος και μέσω του Κυπέλλου όπου έχει φτάσει στα ημιτελικά (θα πάει στο Αμβούργο). Εχει συνοχή και σταθερότητα, συνήθως καλύπτει και την έλλειψη υψηλής ατομικής ποιότητας με τις αρετές της. Συνήθως, όχι πάντα.
Την έχουμε δει 13 φορές ως γηπεδούχο. Τρεις φορές ως αουτσάιντερ (Λέβερκουζεν, Λειψία, Ντόρτμουντ) όπου μέτρησε ρεκόρ 2-1-0 και μπορούσε να έχει κερδίσει και τη Λειψία, τρεις φορές σε ντερμπάκια (Βόλφσμπουργκ, Μάιντς, Χόφενχαϊμ) που μέτρησε 1-1-1 και εφτά φορές ως φαβορί. Στα τέσσερα (Χέρτα Βερολίνου, Στουτγκάρδη, Γκρόιτερ Φιρτ, Αουγκσμπουργκ) κέρδισε, στα άλλα τρία (Αρμίνια Μπίλεφελντ, Κολωνία, Αϊντραχτ Φρανκφούρτης) όχι (0-2-1 που ήταν πιο κοντά στο 0-1-2). Γενικά είναι ομάδα που δεν θα δημιουργήσει εύκολα ευκαιρίες όταν η αντίπαλος προσέχει την άμυνά της.
