Αποχώρησε ηττημένη με 3-0 από το Αμβούργο. Απλά αμυντική στο πρώτο 45λεπτο, δίχως ικανότητα μπροστά ώστε να απειλήσει, δέχτηκε ένα γκολ από ατομική ενέργεια και άλλο ένα σε εκτέλεση κόρνερ για το εις βάρος της 2-0 του διαστήματος.
Παθητική και στο δεύτερο, απλά αμύνονταν και γλίτωνε απειλές, μετά το 65′ άρχισε να κουνιέται, στο 68′ έκανε το πρώτο της σουτ της προκοπής, στο 75′ την πρώτη ευκαιρία της. Αργά ήταν. Στο 89′ δέχτηκε το τρίτο τέρμα.
Η ομάδα του Αντρέ Σούμπερτ παρέμεινε δίχως νίκη (0-2-5 στο πρωτάθλημα) στις επίσημες εμφανίσεις της μετά την αλλαγή στην τεχνική ηγεσία. Το πρόσφατο ρεκόρ της στο πρωτάθλημα έχει φτάσει στο 0-2-8 και η θέση στην ζώνη του υποβιβασμού είναι μόνιμη. Και δεν βλέπουμε να αλλάζει εδώ που τα λέμε.
Ούτε καν συνέχεια μπόρεσε να δώσει στις δύο καλές παρουσίες που είχε από πλευράς οργάνωσης και μαχητικότητας. Πισωγύρισμα ήταν η εικόνα της στο Αμβούργο. Γενικά οι ιδέες και οι συνεργασίες λείπουν από το παιχνίδι της. Η θέληση από μόνη της δεν αρκεί.
Η άμυνα της είναι ανήμπορη να κρατήσει το μηδέν. Ανεξαρτήτως αντιπάλου και δυναμικής αυτού. Ακόμα και σε αναμετρήσεις, όπως με την Καρλσρούη και στο Πάντερμπορν, που έδειχνε να έχει αξιοπρεπή οργάνωση, πάλι απέτυχε. Σχεδόν «μπάζει» όταν η αντίπαλος το «έχει» επιθετικά.
Από πλευράς τακτικής ο Σούμπερτ έχει καθιερώσει εδώ και πέντε επίσημες εμφανίσεις το σχήμα των τριών στόπερ. Για μεγάλα διαστήματα ήταν σταθερή αμυντικά ως φιλοξενούμενη με αυτό, με εξαίρεση το Αμβούργο. Ως εκεί.