Γεμάτη σκαμπανεβάσματα η περυσινή σεζόν. Ξεκίνησε «πετώντας» στην προετοιμασία (7-1-0 στα φιλικά), έφτασε όμως ως την 6η αγωνιστική για να σπάσει το ρόδι, έκτοτε συνήλθε, έκανε ένα φοβερό ντεμαράζ (5 διαδοχικές νίκες) με την αλλαγή του χρόνου, ωστόσο δεν πρόλαβε τα πλέι οφ, κλείνοντας τη σεζόν με 2 μόλις νίκες το τελευταίο τρίμηνο.
Αναμενόμενη εν πολλοίς η αλλαγή προπονητή, με τον Μίλαν Ράσταβατς να αποχωρεί και να επιστρέφει στη Σερβία (Βοϊβοντίνα) και τον υπεύθυνο της περυσινής ευχάριστης έκπληξης του πρωταθλήματος (ΠΑΣ Γιάννινα), Ηρακλή Μεταξά, να τον διαδέχεται.
Δεδομένη η δομή των Αρκάδων, όπως και η φυσιογνωμία τους, δεν υπέστησαν (τουλάχιστον ως τώρα) την παραμικρή απώλεια στο παζάρι, μπολιάζοντας το ρόστερ με δύο γνωστούς του νέου τους τεχνικού από την περυσινή του θητεία (τον Αμερικανό χαφ Στάνκο και τον πασπαρτού μεσοαμυντικό Γκαρντάβσκι), με έξτρα λάτιν χρώμα (ο εξτρέμ Μπαρτόλο και ο επιτελικός Μπερτόγλιο, μένοντας ελεύθεροι από Βόλο και Αρη αντίστοιχα), ενώ το τελευταίο απόκτημα πρόσθεσε εμπειρία και στην καρδιά της άμυνας (δεδομένη σε κέντρο με Μουνάφο, Ιγκλέσιας και σε επίθεση με Μπαράλες), με τη συμφωνία με τον 35χρονο στόπερ Ζουκάνοβιτς.
Και το φετινό καλοκαίρι, καλή ήταν η εικόνα των αποψινών φιλοξενούμενων στα φιλικά τους, με τα αποτελέσματα σε αυτά να είναι: Βικτόρια Κολωνίας 2-1 (16/7), Βόννη 2-0 (23/7), Ζίγκμπεργκερ 4-0 (23/7, 80λεπτος αγώνας), Ιωνικός 4-0 (1/8), ΟΦΗ 0-1 (7/8), ΠΑΣ Γιάννινα 2/2 (9/8), Παναιτωλικός 4-2 (14/8).
Ξεκάθαρο πλεονέκτημα η ομοιογένεια, η οποία απουσιάζει από τους υπόλοιπους άμεσους ανταγωνιστές, πάντα ζητούμενο η προσαρμογή και η διαχείριση – ενός, έτσι κι αλλιώς, ιδιαίτερου περιβάλλοντος – από έναν νέο προπονητή, ξεκάθαρη η στόχευση για μια θέση στην εξάδα, η οποία αποτελεί ταβάνι την τελευταία εξαετία (δύο φορές σε αυτό το διάστημα έφτασαν σε αυτήν).
