Ο,τι και να πεις, λίγο είναι. Μπήκε φουριόζα στη φιλοξενία της Ντεμίρσπορ, προηγήθηκε δίκαια (29’ πεν.), έχοντας χάσει ευκαιρίες και για περισσότερα γκολ (13’ δοκάρι). Από εκεί και πέρα όμως, το ματς άλλαξε. Οι νεοφώτιστοι ισοφάρισαν γρήγορα (34’), «ξεψάρωσαν» και με τη σέντρα του β’ μέρους πήραν το προβάδισμα (46’). Πίεσε πολύ μέχρι το 70’, τότε όμως προφανώς… ξεθύμανε και ξέμεινε από δυνάμεις, με αποτέλεσμα το τελευταίο εικοσάλεπτο να κυλήσει… νεράκι για τους αντιπάλους της (1-2).
Χειρότερο ποδαρικό δεν θα μπορούσε να κάνει. Και σύναμμα βέβαια πιο ταιριαστό για τη φετινή, κάκιστη εικόνα της. Επεσε στην 5η θέση, χωρίς καμία σημασία να υπάρχει στο να μετριέται πλέον η διαφορά που τη χωρίζει από την κορυφή (στο -17), αλλά με σαφήνεια να περιορίζει τους στόχους της στην εξασφάλιση ενός ευρωπαϊκού εισιτηρίου.
Δεν μοιάζει πλέον αρκετό το να… βασιλεύει ούσα μονόφθαλμη μεταξύ των τυφλών της Πόλης, αφού αφενός την έπιασε στην κατάταξη η Μπεσίκτας, αφετέρου, στα χάλια, καλύτερος δεν γίνεται να υπάρξει. Αναγκαστικά, σταμάτησε και το πείραμα με την κοινή, συλλογική προσπάθεια διαφόρων τεχνικών βοηθών μετά την απομάκρυνση του κόουτς Περέιρα.
Η πρόσληψη του κόουτς Καρτάλ, ενδεικτική επίσης της… κατάντιας, αφού η διοίκηση των «καναρινιών» στράφηκε στον Τούρκο προπονητή ο οποίος έχει θητεύσει ανεπιτιχυμένα στον πάγκο τους τη σεζόν 2014-15, ενώ είχε επίσης δουλέψει ως assistant τη σεζόν 1996-97 και την τετραετία 2010-14.
Προφανώς ξέρει τα κατατόπια, αλλά απέχει πολύ η επιλογή του και από τη σύγχρονη Φενέρ και από τις ανάγκες της και – κυρίως – από τη συνήθεια των φιλοξενούμενων να διατυμπανίζουν την (ακόμη και) μεγαλομανία τους, προσελκύοντας διάφορους φημισμένους προπονητές. Τώρα, ως το τέλος της σεζόν, ελπίζουν πως τα κάστανα από τη φωτιά θα τα βγάλει ο Καρτάλ…