Μοναδική η ικανότητά της να μετατρέπει σε ροντέο τα παιχνίδια της, ανεξαρτήτως έδρας, αντιπάλου, σύνθεσης και προπονητή στον πάγκο της. Το ίδιο έκανε και στη Λάρισα. Με (ασυνήθιστα) επιθετικό σχήμα (σ.σ. ταυτόχρονη χρησιμοποίηση Ολιβέιρα – Ανσαριφάρντ και ένα «εξάρι» στην ενδεκάδα) δεν είχε προβλήματα όχι μόνο να κυριαρχήσει επί της ΑΕΛ αλλά φτάνοντας στο 2-0 πριν το ημίχρονο (14’ πεν., 43’) να ετοιμάζεται για… take away.
Κράτησε τον έλεγχο του παιχνιδιού ως τα μέσα του β’ μέρους, ωστόσο στο τελευταίο εικοσάλεπτο, χαμός! Ισοφαρίζεται μέσα σε 10 λεπτά (70, 80’ – και από μια ομάδα που δεν είχε σκοράρει στο πρωτάθλημα για 10 ώρες), γλυτώνει μάλιστα από μια κόντρα-θάνατο το 3-2, κάνει το 2-3 στο 84’, δεν της φτάνει όμως, αφού στις καθυστερήσεις οι «βυσσινί» κερδίζουν πέναλτι. Ο Αθανασιάδης αποκρούει την εκτέλεση του Μουκάντζο και στη κόντρα, αυτός που υπέπεσε στο πέναλτι (αχρείαστο χέρι), ο Γκαρσία, «σερβίρει» στον Σιμάνσκι το 2-4.
Αγχωτική ακόμη και η… περιγραφή των όσων έγιναν, πόσο μάλλον να τα ζεις. Ετσι επέστρεψε στις νίκες, φτιάχνοντας ένα παρεάκι με ΠΑΟΚ και Αρη στη 2η θέση και (το κυριότερο) διατηρώντας το +2 από τον 5ο Παναθηναϊκό και απόσταση 2 νικών από τον 6ο Αστέρα. Ενδεικτικό πάντως του τρόπου που παίζει εσχάτως και των προβλημάτων που αμείωτα επανεμφανίζονται στην ανασταλτική της λειτουργία το γεγονός ότι δέχεται 2 γκολ σε 4 σερί παιχνίδια σε πρωτάθλημα και Κύπελλο.