Αποχώρησε με την ισοπαλία (1-1) από την Δρέσδη. Πήρε το μέγιστο που άξιζε από αναμέτρηση που πήγε στην δύναμη και το μαρκάρισμα. Αδυνατούσε να κρατήσει την μπάλα και να αναπτυχθεί. Το γκολ από ένα κλέψιμο και αντεπίθεση το πέτυχε. Ουδέν άλλο σοβαρό έκανε. Σταθερά πιο κοντά στο να δεχτεί απειλή ήταν.
Την Τρίτη το Αμβούργο νίκησε εκτός έδρας με 4-3 στα πέναλτι την Κολωνία στο πλαίσιο του Κυπέλλου. Η συνάντηση ήταν ισοδύναμη, ευκαιρίες υπήρξαν εκατέρωθεν σε διαστήματα μικρής υπεροχής κάθε ομάδας, το ενενηντάλεπτο τελείωσε χωρίς γκολ, η παράταση με 1-1 και στα πέναλτι η ίδια αποδείχτηκε περισσότερο ικανό και τυχερό.
Η ομάδα του Τιμ Βάλτερ προκρίθηκε στην προημιτελική φάση, εξασφάλισε επιπλέον χρήματα για το ταμείο της, και τώρα γυρίζει στο πρωτάθλημα όπου μετράει αήττητο τριών παιχνιδιών (1-2-0) αλλά για ακόμα μία φορά έπαθε… βέρτιγκο σε συνάντηση που άρχιζε κατέχοντας θέση στην πρώτη τριάδα της βαθμολογίας. Πάλι τις αποχαιρέτισε τις θέσεις του προβιβασμού, στο μείον δύο βρέθηκε από την τρίτη Χάιντενχαϊμ. Μπορεί να είναι ευχαριστημένη από την ανταπόκρισή της στον διαγωνισμό δύναμης, όχι όμως και για την ποιότητα του ποδοσφαίρου της.
Εκ νέου σημειώνουμε πως παρότι δεν έχει τα προβλήματα του πρώτου διμήνου της σεζόν και παρότι έχει δεχτεί μόνο εννέα γκολ στις τελευταίες έντεκα αγωνιστικές, συνεχίζει και αδυνατεί να κρατήσει ανέπαφη την εστία της με εξαίρεση τα εντός έδρας ραντεβού με τη Χάνζα Ρόστοκ και την Ινγκολσταντ. Ομάδες δηλαδή που σκοράρουν δύσκολα.
Μπροστά το πρόβλημα διατηρείται. Γράφουμε εδώ και καιρό πως της λείπει άλλοτε η ακρίβεια στην τελική ενέργεια και άλλοτε η ηρεμία στην τελική μεταβίβαση. Ναι, θέλει να παίζει γρήγορα, συχνά τολμηρά και δραστήρια, αλλά ο τομέας της ουσίας την ταλαιπωρεί σε πολλές εμφανίσεις της. Στις τελευταίες έντεκα αγωνιστικές η επίθεσή της λειτούργησε καλά μόνο στις τρεις.