Αποχώρησε νικήτρια με 3-2 από το Αννόβερο στην προηγούμενη αγωνιστική. Αρχισε θαυμάσια και προηγήθηκε με 2-0 στο 10′. Παρέμεινε ήρεμη και ασφαλής στο πρώτο 45λεπτο. Υπερβολικά παθητική στο δεύτερο 45λεπτο, δίκαια δέχτηκε το 2-2 μέχρι το 55′ και ήταν σταθερά πιο κοντά στο να δεχτεί τρίτο γκολ. Με τύχη σε μερικές περιπτώσεις το γλίτωσε, κέρδισε αποβολή στο 88′ και βρήκε στο 90+2 την φάση του νικητήριου τέρματος.
Η ομάδα του Τίμο Σουλτς σταμάτησε το σερί 13 παιχνιδιών δίχως νίκη στο πρωτάθλημα, και στο τέλος της αγωνιστικής παρέμεινε προτελευταία, αλλά απέχει πλέον, μόνο έναν βαθμό πίσω από την 16η Αϊντραχτ Μπράουνσβαϊχ και την θέση των παιχνιδιών διαβάθμισης για την παραμονή.
Για δεύτερη αγωνιστική στη σειρά παρατηρήσαμε ότι αγωνιστική με σημαντική ένταση. Οχι σε όλη την διάρκεια της αναμέτρησης αλλά σε μεγάλο μέρος αυτής. Ούτε απέναντι στο Κίελο υστέρησε, ούτε στο Αννόβερο ήταν συνολικά χειρότερη. Από ένα 45λεπτο είχαν οι ομάδες.
Αυτό που δεν είδαμε στο Αννόβερο ήταν η αμυντική ηρεμία. Με τη Χόλσταϊν οι απειλές για τα καρέ της περιορίστηκαν αρκετά. Στη Σαξωνία δεν συνέβη αυτό, γύρισε στην εικόνα που τη χαρακτήριζε νωρίτερα και την θέλει να δέχεται τέρμα ή τέρματα ακόμα και απέναντι σε ομάδες που δεν γοητεύουν δημιουργικά.
Επιθετικά έχει κάνει δύο συνεχόμενα καλά ματς εκτός έδρας και δείχνει να έχει βρει τον τρόπο της. Στο γήπεδό της δεν το έχει πετύχει. Είναι μικρός ο αριθμός των ευκαιριών που βρίσκει, μικρός και ο αριθμός των συνεργασιών της.
Από πλευράς τακτικής γύρισε στο πιο συνηθισμένο της 4-2-3-1 μετά από το 4-3-2-1 που μας παρουσίασε στο Βίρτσμπουργκ. Τα ίδια μας δείχνει στον αγωνιστικό χώρο ανεξαρτήτως διάταξης, και όταν διαλέγει διάταξη τριών στόπερ με το 3-4-1-2.