Βγάζει μία εντυπωσιακή σταθερότητα. Δεν είναι μόνο οι πέντε νίκες σε έξι ματς, αλλά και το γεγονός πως δεν δέχεται γκολ. Ακόμη και εάν ο αντίπαλος έχει φάσεις, η ΑΕΛ κρατάει απαραβίαστη την εστία της έχοντας και τον ίσως καλύτερο τερματοφύλακα του ομίλου (σ.σ. Θεοδωρόπουλος). Ο Όγκμποε είναι τεράστια απώλεια. Παρόλα αυτά δεν έχει φανεί κάτι τέτοιο στο γήπεδο και αυτό δείχνει πως γίνεται καλή δουλειά, έστω και εάν το πρόγραμμα έως τώρα ήταν βατό στο διάστημα της απουσίας του. Επειδή, όμως, οι «βυσσινί» έχουν ως μοναδικό στόχο την άνοδο, κάθε εβδομάδα είναι και ένας νέος τελικός. Και ανάλογα με τα αποτελέσματα στους δύο αγώνες που έρχονται, τα παραπάνω μπορεί είτε να επιβεβαιωθούν πλήρως είτε να ξαφνικά να πεταχτούν στον κάλαθο των αχρήστων. Να σημειωθεί ότι δύο δύσκολα ματς έπαιξε η ΑΕΛ και ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα δεν είχε θετική εικόνα.
Την προηγούμενη αγωνιστική κόντρα στον Αλμωπό Αριδαία έκανε το καθήκον της. Ήταν σοβαρή σε έναν δύσκολο αγωνιστικό χώρο. Δεν έκανε πολλά, αλλά δεν χρειάστηκε κιόλας λόγω των λαθών του αντιπάλου και της δυναμικής του. Το 0-1 έγινε στο 26′ από τον Νίνο με τον Μανωλάκη να έχει κάκιστη αντίδραση, ενώ το 0-2 έγινε στο 68′ από τον Νικολιά σε φάση διαρκείας μετά από σοβαρό λάθος του Γιαλαμούδη. Στη συνέχεια χρειάστηκε να «μίλησε» ο Θεοδωρόπουλος σε τρεις περιπτώσεις. Το ματς άνοιξε, φάσεις είχαν και οι δύο, αλλά το σκορ δεν άλλαξε έως το φινάλε.