Ο πρώτος γύρος που έκανε ήταν απογοητευτικός. Δεν φαίνεται εύκολο να το γυρίσει η ΑΕΚ Β’ στον δεύτερο. Όχι ότι παίζει κάποιον ρόλο η βαθμολογική της θέση. Όσο χαμηλά και να τερματίσει, κίνδυνος υποβιβασμού δεν υπάρχει. Παρόλα αυτά οι επτά αγώνες χωρίς νίκη και οι έξι σερί ήττες που είχε πριν το 0-0 με την Καλαμάτα αποτυπώνουν περίτρανα το πρόβλημα που υπάρχει. Πέρυσι η Ένωση ήταν υπόδειγμα Β’ ομάδας, φέτος είναι ακριβώς το αντίθετο, παράδειγμα προς αποφυγή. Έχουν παίξει ρόλο πολλά πράγματα σε αυτή την αλλαγή.
Από εκεί και πέρα, την προηγούμενη αγωνιστική η ΑΕΚ Β’ πήρε βαθμό κρατώντας την Καλαμάτα στο μηδέν. Ήταν πολύ γενναίοι όσοι παρακολούθησαν μέχρι τέλους το παιχνίδι γιατί μιλάμε για κακοποίηση του αθλήματος. Οι φάσεις ελάχιστες, οι εμπνεύσεις μηδαμινές και εκείνο που ξεχώριζε κάποιος εύκολα ήταν η έλλειψη ποιότητας. Το πρώτο ημίχρονο είχε μία υποψία φάσης για την Καλαμάτα με τον Μόζερ. Στο δεύτερο η «Μαύρη Θύελλα» προσπάθησε να γίνει απειλητική με το φάουλ του Βασιλόγιαννη στο 57′ και λίγο μετά την κεφαλιά του Πασά. Η Ένωση με τον Χριστόπουλο στο 63΄ελιχε μία καλή στιγμή, ενώ δέκα λεπτά αργότερα ο Ταΐρης έδιωξε φάουλ του Παρρά. Προς το φινάλε κάθε ομάδα είχε από μία φάση με τους Μόζερ και Τζούντα Γκαρσία.