Υποδέχτηκε την Ντάρμσταντ και τη νίκησε με 3-2 την περασμένη αγωνιστική. Βαρετό, άνευ φάσεων, το πρώτο 45λεπτο. Χειρότερη στο δεύτερο, δίκαια βρέθηκε δύο φορές πίσω στο σκορ και τυχερά δεν δέχτηκε και τρίτο τέρμα, αλλά στα τελευταία λεπτά αξιοποίησε γκάφες της αντιπάλου και σχεδόν από το πουθενά έφτασε στη νίκη.
Η ομάδα του Ούβε Ρέζλερ γύρισε στις νίκες στο πρωτάθλημα, αλλά για ακόμα μία φορά θα αναφέρουμε ότι ποδόσφαιρο της προκοπής δεν έχει παίξει σε αυτό. Η τύχη όμως, της έχει χαμογελάσει πολύ στα εντός έδρας παιχνίδια της με τις τυχερές, δύσκολες και μη πειστικές νίκες επί των Ντάρμσταντ, Ζάντχαουζεν, Χάιντενχαϊμ και Κίκερς Βίρτσμπουργκ.
Παρ’ ότι είναι (συνολικά) συμπαθητική αμυντικά (εκτός από το Μπόχουμ με τη γρήγορη αποβολή) ουδέποτε απέφυγε χαζά λάθη, με εξαίρεση το παιχνίδι με τη Ζάντχαουζεν. Παραγωγικά λίγα πράγματα. Ο κεντρικός άξονας προσφέρει το τίποτα στη δημιουργία. Αν δεν της κάτσει κάποια σέντρα ή κάποια ατομική ενέργεια, δεν φτιάχνει ευκαιρία.
Από πλευράς τακτικής μάλλον κάνει αλλαγή σελίδας και προτίμηση στους τρεις κεντρικούς αμυντικούς. Στα τελευταία δύο παιχνίδια την είδαμε με 3-3-2-2. Είχαμε παλαιότερα και την δοκιμή του 3-4-2-1 στο Αννόβερο, μα στα υπόλοιπα παιχνίδια της είχε εμφανιστεί σταθερά με το 4-2-3-1 ή το 4-2-2-2. Ουδέν αλλάζει ωστόσο ως προς την εικόνα της.