ΜΠΟΧΟΥΜ - ΜΠΑΓΕΡΝ

Να περάσουν οι επόμενοι, παρακαλώ. Έπειτα από επτά αγωνιστικές ο προπονητής Πέτερ Τσάιντλερ και ο αθλητικός διευθυντής Μαρκ Λετό απομακρύνθηκαν. Η αγωνιστική εικόνα και ο απολογισμός «υποχρέωσαν» τη διοίκηση της Μπόχουμ να αναγνωρίσει την αποτυχία της στην επιλογή τους.

Η ήττα (1-3) στη Χόφενχαϊμ αποτέλεσε το κύκνειο άσμα του Τσάιντλερ στην τεχνική ηγεσία. Φυσιολογικά. Η εικόνα της αναμέτρησης ήταν θλιβερή (για την Μπόχουμ). Αν είχε δεχτεί πέντε-έξι γκολ, στο livescore, το τελικό σκορ θα αποτύπωνε καλύτερα όσα συνέβησαν στο γήπεδο.

Μόνο η ανικανότητα της αντιπάλου την κράτησε ζωντανή (1-2 το σκορ), μόνο τα λάθη αυτής τής πρόσφεραν στο 89’ τη δυνατότητα ισοφάρισης. Το πέναλτι δεν έγινε γκολ, στο 90+3’ ήρθε το 1-3.

Σε αυτή τη σεζόν η Μπόχουμ είχε ως στόχο (με τον Τσάιντλερ) να παίξει πιο τολμηρά, πιο δραστήρια, πιο επιθετικά. Καλή η σκέψη. Στην πράξη αποδείχτηκε ότι το ρόστερ που έχει δεν μπορεί να την υπηρετήσει. Η προσπάθεια εφαρμογής έφερε το 0-1-6 ως ρεκόρ στο πρωτάθλημα και τον αποκλεισμό από τη Γιάν Ρέγκενσμπουργκ στο Κύπελλο.

Της χάρισε τη δεύτερη χειρότερη επιθετική επίδοση στην κατηγορία και την τρίτη χειρότερη αμυντική επίδοση σε αυτή. Τουλάχιστον δύο γκολ παθητικό μέτρησε στις τελευταίες έξι εμφανίσεις της στο πρωτάθλημα.

Η τελευταία θέση στη βαθμολογία τής ανήκει. Κι αν σκεφτούμε ότι οι επόμενοι αντίπαλοι ονομάζονται Μπάγερν, Άιντραχτ Φρανκφούρτης, Λέβερκουζεν και Στουτγκάρδη, ο χειμώνας μάλλον θα έρθει γρήγορα στο στρατόπεδό της.

Όχι και τόσο εύκολη κατάσταση για το νέο υπηρεσιακό δίδυμο προπονητών, τον Μάρκους Φέλντχοφ και τον Μουράτ Ουράλ. Βοηθών του Πέτερ Τσάιντλερ το προηγούμενο διάστημα.

Ο μαθητευόμενος μάγος Νο2 (είπαμε, Νο1 είναι ο Νούρι Σαχίν) κατανόησε πολύ καλά στη Βαρκελώνη το τι μπορεί να παθαίνει στη σεζόν. Η ήττα (1-4) από την Μπαρτσελόνα μπορούσε να είναι πολύ χειρότερη ως προς την έκταση του σκορ.

Δεν ήρθε αναπάντεχα. Οι ουδέτεροι παρατηρητές, μέσα και εγώ σε αυτούς, την περίμεναν τέτοια βραδιά. Αγαπημένε Βενσάν Κομπανί, σεβαστή η επιθυμία σου να επιχειρείς να γίνεις κάτι σαν Πεπ Γκουαρδιόλα. Να τον μιμηθείς. Ρώτησέ τον όμως. Θα σου πει τι μαρτύρια πέρασε, όταν ήταν στην Μπάγερν, και έπαιζε με την άμυνα ψηλά, όπως εσύ, απέναντι σε δυνατές ομάδες. Τα ντόρτια, ειδικά από τις ισπανικές ομάδες, πήγαν σύννεφο.

Η ουσία του αποτελέσματος είναι ότι η Μπάγερν βρέθηκε στο 1-0-2 στο Τσάμπιονς Λιγκ. Διέλυσε την Ντινάμο Ζάγκρεμπ και ηττήθηκε από Άστον Βίλα και Μπαρτσελόνα. Όποτε έχανε την μπάλα και δεχόταν αντεπίθεση, έκανε το σταυρό της. Παρακαλούσε να τρέχουν τρία άτομα, ο Κιμ, ο Ουπαμεκανό και όποιος τρίτος είχε… τύχει να ξεμείνει κοντά, μήπως και κόψουν.

Τρώνε «τρελό» δούλεμα οι δύο στόπερ της, αλλά δεν φταίνε αυτοί. Βάλτε όποιον κεντρικό αμυντικό θέλετε μόνιμα στη μεσαία γραμμή σε κατάσταση επίθεσης. Λίγες οι πιθανότητές του να αντιδράσει επιτυχώς σε αντεπίθεση, όταν η πρώτη πάσα είναι καλή.

Η Μπάγερν πρέπει να ζήσει με αυτή την κατάσταση. Και να περιμένει κι άλλες βραδιές υψηλών σκορ εις βάρος όταν θα συμβαίνουν δύο πράγματα: Η αντίπαλος θα είναι οργανωμένη, ποιοτική και δυνατή στην κόντρα, και η δική της επίθεση δεν θα σημειώσει τρία-τέσσερα γκολ. Όσο δεν αλλάζει το στιλ της, αυτά θα ισχύουν.

Ακόμα και η στατιστική, κάτι δείχνει. Ξέρετε πόσοι ποδοσφαιριστές, προ του Ραφίνια την Τετάρτη, είχαν σημειώσει τρία γκολ εναντίον της σε ευρωπαϊκό παιχνίδι; Τρεις. Ο Ρόι Μακάι, ο Σέρχιο Αγουέρο και ο Κριστιάνο Ρονάλντο. Όλοι το έπραξαν σε σεζόν όπου η Μπάγερν δεν έπειθε αγωνιστικά. Ειδικά αμυντικά.

Ξέρετε, επίσης, από πότε είχε να χάσει δύο σερί παιχνίδια η Μπάγερν στις ευρωπαϊκές της εμφανίσεις; Από τον ημιτελικό του Τσάμπιονς Λιγκ τη σεζόν 2016-2017 απέναντι στη Ρεάλ Μαδρίτης. Ξέρετε από πότε είχε να μετρήσει πέντε συνεχόμενα εκτός έδρας παιχνίδια δίχως νίκη στο Τσάμπιονς Λιγκ; Από το διάστημα 2002-2004.