ΠΑΡΤΙΖΑΝ – ΑΝΑΝΤΟΛΟΥ ΕΦΕΣ

Έδειξε στο Βελιγράδι ότι αρχίζει να βρίσκει ρυθμό, έστω κι αν η νίκη επί της Αρμάνι ήρθε με… καρδιοχτύπι. Από το πρώτο δεκάλεπτο μπήκε με σκληρή άμυνα, πίεσε την μπάλα, έσπρωξε τον ρυθμό και έβγαλε ενέργεια που έλειπε κόντρα στην Dubai. Ο Στέρλινγκ Μπράουν ήταν το σημείο αναφοράς στην επίθεση (20π.), ενώ ο Μπόνγκα έδωσε ενέργεια και hustle plays στη ρακέτα (10π., 6ρ.), κομμάτι που ο Ομπράντοβιτς ζητάει διαρκώς.

Η κυριαρχία της Παρτιζάν χτίστηκε με σωστές περιστροφές στην άμυνα και με πιο συνετό διάβασμα στο σετ παιχνίδι. Η μπάλα κινήθηκε καλύτερα, οι παίκτες έβγαλαν εκτελέσεις χωρίς βιασύνη και το spacing λειτούργησε σε μεγάλα διαστήματα. Το πρόβλημα ήρθε στην τέταρτη περίοδο, όταν οι Σέρβοι χαλάρωσαν στο πίσω μέρος, άφησαν κενά στις αλλαγές και η Αρμάνι το εκμεταλλεύτηκε για να επιστρέψει.

Παρά το σκαμπανέβασμα, η Παρτιζάν έδειξε χαρακτήρα, δεν πανικοβλήθηκε στην πίεση, έκλεισε τους διαδρόμους και υποχρέωσε τον Γκούντουριτς σε δύσκολη τελευταία εκτέλεση. Αυτή η νίκη δεν είναι μόνο για το 1-1, αλλά για την ψυχολογία και την αίσθηση ότι η ομάδα μπαίνει στο καλούπι του Ζοτς: άμυνα, πειθαρχία και καθαρό μυαλό στις κρίσιμες κατοχές.

Δεν αντιμετωπίζει αγωνιστικά προβλήματα.

Μπήκε στη σεζόν με φανταχτερό ρόστερ και προσδοκίες, αλλά η ήττα από τη Χάποελ Τελ Αβίβ έδειξε ότι η ομάδα του Κοκόσκοφ χρειάζεται ακόμα δουλειά στη νοοτροπία και τη διαχείριση των κρίσιμων λεπτών. Το ματς φαινόταν δικό της όταν ξέφυγε με +13 (48-35), χάρη στον τρομερό ρυθμό του Τζόρνταν Λόιντ και την επιθετική ισορροπία που έβγαλε στο παρκέ. Όμως, το μυαλό χάθηκε στην πίεση, οι αμυντικές περιστροφές άργησαν και οι τεχνικές ποινές στο τέταρτο δεκάλεπτο ήταν η χαριστική βολή.

Ο Λόιντ απέδειξε ότι μπορεί να είναι ο «go-to guy» με 25 πόντους, ο Λάρκιν όμως έμεινε σε χαμηλότερη παραγωγή για τα δεδομένα του (13π., 5/13), ενώ οι ψηλοί δεν κατάφεραν να περιορίσουν τον Οτούρου στη ρακέτα. Η Εφές έδειξε ότι έχει βάθος και ταλέντο, αλλά λείπει η ψυχραιμία όταν το ματς στραβώνει, κάτι που φάνηκε και από την αποβολή του Κοκόσκοφ.

Το θετικό είναι πως η επιθετική χημεία υπάρχει. Η κίνηση της μπάλας στο πρώτο ημίχρονο ήταν υποδειγματική, το transition λειτουργεί και οι περιφερειακοί βρίσκουν τα ελεύθερα σουτ. Όταν βρει τρόπο να διαχειρίζεται την πίεση και να κλείνει τα ματς με καθαρό μυαλό, δύσκολα θα βρεθεί ομάδα να τη σταματήσει.

Ο Πι Τζέι Ντόζιερ (γκαρντ) απουσίασε στο ξεκίνημα της σεζόν και αποτελεί τον μοναδικό αμφίβολο.