ΝΠΣ ΒΟΛΟΥ – ΛΕΒΑΔΕΙΑΚΟΣ

Εντυπώσεις, ίσως κερδισμένες στο Στάδιο. Ουσία όμως, πάλι, χαμένη. Με πολλά προβλήματα παρατάχθηκε κόντρα στον Παναθηναϊκό, δεν έκανε παρά ελάχιστα, στο 20’ έμεινε πίσω στο σκορ, στο 55’ δέχτηκε και δεύτερο (δικαιότατα ως τότε) και φάνηκε πως τελειώνει το ματς.

Στη μοναδική επιθετική αναλαμπή του, μείωσε γρήγορα στο livescore (58’), άγχωσε – και πολύ – τους «πράσινους», προσπάθησε να το εκμεταλλευτεί, κέρδισε μέτρα στο γήπεδο, αλλά κακά τα ψέματα, πέραν της αναμπουμπούλας που προκάλεσε ως το τέλος του παιχνιδιού, κάτι άλλο δεν μπόρεσε (και ούτε και άξιζε), χάνοντας τελικά με το τιμητικό 1-2.

Δεύτερη σερί ήττα, τέταρτη στις 5 τελευταίες αγωνιστικές (απολογισμός στο συγκεκριμένο διάστημα 1 βαθμός), 1-1-6 πλέον ο πενιχρότατος πρόσφατος απολογισμός των Θεσσαλών και ανεξαρτήτως τι ισχυρίζεται και δημοσιοποιεί συνεχώς ο κόουτς Μπράτσος εκτιμώντας πως η ομάδα του άξιζε/αξίζει περισσότερα, η σούμα τούς έχει πλέον σε απόσταση βολής από την ουρά.

Συναγερμός; Ακόμη δεν μοιάζει να έχει ηχήσει. Μπορεί να μην απέχει πολύ, απλώς υπενθυμίζεται πως πέρυσι, οι γηπεδούχοι μπήκαν στα πλέι άουτ όντας προτελευταίοι και κατάφεραν, με φοβερό ντεμαράζ στο ξεκίνημα της έξτρα διαδικασίας να εξασφαλιστούν (πολύ) πριν καν την ολοκλήρωσή της.

Ενδεικτικό – μάλλον – της κατάστασης, του κλίματος, της σπουδαιότητας της σημερινής αναμέτρησης το γεγονός ότι οι γηπεδούχοι δεν ανακοίνωσαν αποστολή (κάτι που δεν συνηθίζουν). Δεδομένη η απουσία του τιμωρημένου Κόμπα (μεσοεπιθετικός, 22/1), αλλά και η διαθεσιμότητα του Τσοκάνη (κάπτεν/αμ. χαφ, 13/0), ο οποίος εξέτισε.

Από εκεί και πέρα, άγνωστο αν ο Μπερναντού (αμ. χαφ, 14/0) έχει ξεπεράσει τον – κοντά μακροχρόνιο πλέον – τραυματισμό του, ενώ αμφίβολο είναι ακόμη και αν ο Σκραμπ (νιόφερτος χαφ, 6δ/1) ξεπέρασε το δικό του πρόβλημα, το οποίο του στέρησε τη συμμετοχή στο παιχνίδι της περασμένης εβδομάδας.

Λίγα και ισορροπημένα πράγματα στο α’ ημίχρονο της φιλοξενίας του Άρη. Στο 21’ προηγήθηκε, στο 28’ ισοφαρίστηκε. Και αυτό, ουσιαστικά, ήταν όλο. Στο ξεκίνημα του β’, οι «πράσινοι» άλλαξαν σχηματισμό και μέχρι να το καταλάβουν οι «κίτρινοι» είχαν δεχτεί 2 γκολ (51’, 53’) που διαμόρφωσαν το σκορ στο 3-1, τελειώνοντας κάπου εκεί το παιχνίδι. Καμία αντίδραση, κανένας προβληματισμός έκτοτε, με τους Βοιωτούς να βάζουν και το κερασάκι της – επιβλητικής – τούρτας στο 80’, οπότε και διαμόρφωσαν το τελικό 4-1.

Εντυπωσιακό αν μη τι άλλο, ειδικά συνεκτιμώντας πως ό,τι έγινε, έγινε χωρίς τον πρώτο σκόρερ του Λεβαδειακού (τιμωρημένος ο Ζίνι, αλλά και απόντα και τον Γιαννιώτα). Για πρώτη φορά μετά το ’19, σε αντίστοιχη χρονική στιγμή, ο Λεβαδειακός έκανε δεύτερη σερί νίκη στο πρωτάθλημα, τρεις στη σειρά έχει αισίως να πανηγυρίσει από τον Μάρτιο του ’15.

Όπως και να ‘χει, αυτές οι δύο σερί νίκες ορίζουν και την απόσταση που έχουν οι φιλοξενούμενοι από τη ζώνη, όση δηλαδή και τους χωρίζει από την οκτάδα στη βαθμολογία Super League. Ρεαλιστικά, η επιδίωξη για τη δεύτερη είναι, πλέον, ουτοπική, η αποφυγή όμως των περιπετειών με τη διατήρηση της συγκεκριμένης διαφοράς (δεν είναι ακόμη ασφαλείας, αλλά είναι σημαντικότατη) μοιάζει και λογική και πιθανή και σίγουρα αποτελεί εξαιρετική μαγιά εν όψει του φινάλε της κανονικής περιόδου, αλλά και των επερχόμενων πλέι άουτ.

Εξέτισε ο αρχισκόρερ Ζίνι (επ., 17/8), τιμωρημένος είναι ο Κωστή (χαφ, 20/2), νοκ-άουτ τέθηκε ο Μορέιρα (αρ. μπακ/στόπερ, 19/0), παραμένουν οι Γιαννιώτας (επ., 20/3), Άβραχαμ (νιόφερτος χαφ, 1/0).