Ούτε εβδομάδα δεν έχει συμπληρωθεί από τον θάνατο του Φραντς Μπέκενμπαουερ. Όλος ο βαυαρικός σύλλογος ζει υπό τη φόρτιση της αποχώρησης του Κάιζερ από τα εγκόσμια. Πολλά τα συναισθήματα, οι αναμνήσεις, το κομμάτι της ιστορίας που έκλεισε ως προς τη φυσική παρουσία ενός ανθρώπου.
Ούτε εγώ περίμενα ότι το πρώτο ρεπορτάζ της Μπάγερν για το 2024 θα είχε ως επίκεντρο τέτοιο γεγονός, αλλά έτσι είναι ο άτιμος ο χρόνος. Στις αρχές του 2023 «έφυγε» ο Πελέ, τώρα ο Μάριο Ζαγκάλο και ο Φραντς Μπέκενμπαουερ. Τεράστιες προσωπικότητες της ποδοσφαιρικής ιστορίας.
Στα τετριμμένα τώρα. Η ομάδα του Τόμας Τούχελ κάνει απόψε το επίσημο ποδαρικό της στο 2024 στις αναλύσεις στοιχήματος. Ίδια και απαράλλαχτη από πλευράς ποδοσφαιριστών καθώς ο Έρικ Ντάιερ, μοναδικός νεοφερμένος της ως τώρα, αποκτήθηκε μόλις χθες από την Τότεναμ. Υψηλόσωμος κεντρικός αμυντικός, καλός στον «αέρα», δυνατός, η ταχύτητα δεν είναι το φόρτε του. Μπορεί να παίξει και ως αμυντικός μέσος.
Δεν είναι όμως κλασικός αμυντικός μέσος. Απ’ ό,τι φαίνεται, το «κενό» που υπάρχει σε αυτό το κομμάτι θα παραμείνει και στο δεύτερο μέρος της σεζόν. Έχω γράψει πάρα πολλές φορές για αυτή την ατέλεια. Από τον περασμένο Μάιο περιμένει αγορά αμυντικού μέσου πρώτης γραμμής ο Τούχελ. Πάντα περιμένει.
Να θυμίσω επί τη ευκαιρία και τις άλλες (προσωπική εκτίμηση, κάθε διαφωνία δεκτή) ατέλειες των Βαυαρών. Η επιμονή (ως εμμονή) στο να ποντάρει στον Λιρόι Σανέ ως το νέο «big thing» μεσοεπιθετικά. Με τον Σανέ να είναι ικανός για το καλύτερο και για το χειρότερο. Η σταθερότητα λείπει και δίχως αυτήν δεν είσαι «big thing».
Αλλά και οι άλλοι κύριοι αυτής της γραμμής ήταν μακριά από το ιδεατό στο πρώτο μέρος της σεζόν. Ο Μουσιάλα δύο ματς έπαιζε, δύο καθόταν έξω με τραυματισμούς. Ο Γκνάμπρι άφαντος με τραυματισμούς. Ο Κομάν πίσω από τα πολύ καλά του. Ο Μίλερ σταθερός αλλά έπαιξε λίγο. Έπρεπε να έχει παίξει περισσότερο.
Αν δεν υπήρχε ο Χάρι Κέιν που πραγματικά κάνει πλάκα στο γερμανικό πρωτάθλημα, η Μπάγερν μπορεί να βρισκόταν πιο μακριά από την πρωτοπόρο Λεβερκούζεν. Στο -4 θυμίζω ότι είναι, με παιχνίδι λιγότερο.
Αγωνιστικά, ο Τούχελ την έχει αλλάξει. Έχει διδάξει τη θεωρία τού «παίζω και λίγο πιο προσεκτικά», έχει βάλει τις βάσεις «απεγκλωβισμού» από το στιλ του Φαν Χάαλ και του Γκουαρδιόλα, έχουν υπάρξει παιχνίδια όπου η Μπάγερν ήταν ιδιαίτερα σταθερή αμυντικά. Έχουν υπάρξει και κάποια όμως που απέτυχε. Ειδικά απέναντι στις ισχυρές αντιπάλους. Δεν γίνεται να χρειάζεται τρία γκολ ενεργητικό ώστε να κερδίσεις σε αυτές τις αποστολές. Δεν θα το καταφέρνεις πάντα.
Το αν είναι καλό ή κακό το να επιχειρεί ο Τούχελ να τερματίσει το τίκι τάκα είναι μεγάλη κουβέντα, έχει υπέρ και κατά, κρατήστε για την ώρα ότι για να λειτουργήσει το αγωνιστικό σκεπτικό του όπως θέλει, χρειάζεται εξάρι πρώτης γραμμής. Απλά και ξεκάθαρα.
Κατά τα λοιπά, στο διάστημα της διακοπής η Μπάγερν έδωσε και ένα φιλικό απέναντι στη Βασιλεία. Με 1-1 τελείωσε, δεν πέταξε από τη χαρά του ο Τόμας Τούχελ για την εικόνα της ομάδας του.