ΜΟΝΤΣΑ - ΒΕΡΟΝΑ

Δεν βρίσκεται σε καλό φεγγάρι. Εδώ και ένα μήνα αυτό που αποδίδει είναι κάτι σαν ποδόσφαιρο. Μπορεί μετά από δύο διαδοχικά «χαστούκια» να βρήκε αντίδραση, αυτό όμως αφορά μόνο τα αποτελέσματα.

Την εντός έδρας πεντάρα από την Ίντερ (5-1) ακολούθησε η ήττα 3-0 στην Τοσκάνη από την Έμπολι. Έψαχνε αποτέλεσμα για να πιαστεί και το βρήκε επικρατώντας 1-0 εντός της Σασσουόλο. Μισή φάση έκανε, στάθηκε και τυχερή φτάνοντας στο τρίποντο.

Όπως αποδείχθηκε η εμφάνιση δεν ήταν τυχαία. Με την ίδια προσέγγιση και στο Ούντινε για τη μάχη κόντρα στην Ουντινέζε την προηγούμενη αγωνιστική. Παθητικός ο ρόλος της. Φτάσαμε στο 85’ για να τη δούμε να κάνει τελική προσπάθεια. Έπαιξε μόνο για να μη χάσει.

Στόχος βέβαια επετεύχθη (0-0)! Άλλο που η γηπεδούχος άξιζε βάσει συνολικής εικόνας τη νίκη. Αρκετά καλή για να μην κινδυνέψει, όχι όσο πρέπει ώστε να μπορέσει να βρεθεί στην πρώτη δεκάδα στη βαθμολογία Serie A.

Όπως σε κάθε έδρα «μεγάλης» ομάδας που βρέθηκε στη σεζόν, έτσι και σε εκείνη της Νάπολι λύγισε, μέχρι να συμβεί αυτό όμως έβγαλε το λάδι στην αντίπαλο (1-2).

Κόντρα σε Γιουβέντους, Μίλαν και Φιορεντίνα είχε χάσει 0-1. Η επόμενη τριάδα είχε άλλο σκορ, 1-2. Μετά την Ίντερ στο «Μεάτσα» και τη Ρόμα στο «Ολίμπικο», ήταν η ώρα των «παρτενοπέι» στο «Μαραντόνα».

Άριστη τακτικά, με υπομονή στο παιχνίδι της και περίσσιο πάθος. Προκάλεσε «έμφραγμα» στην αντίπαλο ανοίγοντας το σκορ με τον Κόπολα στο 72’, στη συνέχεια όμως η διαχείριση που έκανε ως το τέλος γκρέμισε όσα έχτιζε νωρίτερα.

Στο 79’ είδε τη γηπεδούχο να ισοφαρίζει χάρη σε αυτογκόλ του Νταβίντοβιτς, ενώ η πλήρης ανατροπή ήρθε στο 87’ στο livescore. Στο 1-1-4 ο απολογισμός στα έξι τελευταία παιχνίδια, τα περισσότερα από αυτά όμως ήταν εξαιρετικά δύσκολες αποστολές.

Προς τιμή της η εικόνα της εδώ και ένα μήνα είναι εξαιρετική, παρά το γεγονός πως ουσιαστικά πρόκειται για εντελώς διαφορετική ομάδα, μιας και τη μεταγραφική περίοδο του Ιανουαρίου αποχαιρέτησε 9 παίκτες, οι περισσότεροι βασικοί, όλοι με σημαντικό ρόλο.