ΓΙΟΝΓΚ ΑΛΚΜΑΑΡ - FC ΑΪΝΤΧΟΦΕΝ

Η επιστροφή στα αρνητικά αποτελέσματα ήρθε με την ανατροπή που δέχθηκε στο εκτός έδρας ματς με την Εξέλσιορ (4-2, 3ο σερί «G/G+Over»). Το ξεκίνημα ήταν ιδανικό (Σμιτ 6’, Ντάαλ 11’) και παρά τη γρήγορη μείωση (Ομορόβα 19’ πέν.), κράτησε για μεγάλο διάστημα τους αντιπάλους μακριά από την εστία της. Δεν άντεξε, ωστόσο, στο τελευταίο κομμάτι του αγώνα, όταν το ένα λάθος διαδεχόταν το άλλο (Νάουγιοκς 65’, Φερνάντες 76’, 94’).

Η συγκεκριμένη αναμέτρηση ήταν ενδεικτική του ταλέντου που υπάρχει στο ρόστερ της, αλλά και των αδυναμιών που αντιμετωπίζει. Η απειρία και η έλλειψη εναλλακτικών λύσεων δημιουργεί αστάθεια (3-2-3), η οποία επεκτείνεται φέτος και στα εντός έδρας παιχνίδια της (2-1-1). Τα μεγαλύτερα προβλήματα εντοπίζονται στον αμυντικό τομέα, όπως μαρτυρά και το παθητικό 16 τερμάτων σε 8 αγωνιστικές.

Κράτησε για 3ο διαδοχικό ματς το μηδέν στα μετόπισθεν (1-2-0), παραχωρώντας τη «λευκή» ισοπαλία στη Ρόντα (4ο σερί N/G). Στο πρώτο ημίχρονο είχε τις δύο μεγαλύτερες ευκαιρίες (Μπλούμελ 5’, 41’), ενώ στην επανάληψη το παιχνίδι απέκτησε καλύτερο ρυθμό, με τις δύο ομάδες να έχουν ορισμένες φάσεις για να πετύχουν το νικητήριο τέρμα. Πιο σημαντική το δοκάρι των φιλοξενούμενων λίγο πριν την εκπνοή (Λέιτεν 94’).

Η ΦΚ Αϊντχόφεν μπορεί να μην παρουσιάζεται απόλυτα συνεπής (3-3-2), όμως το αγωνιστικό πρόσωπο που δείχνει είναι σίγουρα καλύτερο απ’ αυτό των προηγούμενων δύο ετών. Ο Φερμπέρνε, ύστερα από δύο επιτυχημένα χρόνια στη Μάαστριχτ, προσπαθεί να της δώσει χαρακτήρα και μέχρι στιγμής μοιάζει να τα πηγαίνει αρκετά καλά. Η ομάδα του παρουσιάζεται συμπαγής στα μετόπισθεν και αν καταφέρει να βελτιώσει τα νούμερά της στην επίθεση μπορεί να πετύχει τους στόχους της.