Αν κάποιος της έλεγε προ της έναρξης του πρωταθλήματος, ότι μετά από δέκα αγωνιστικές θα ήταν πέμπτη, θα υπέγραφε το σενάριο άνευ σκέψης. Ευχαριστεί βεβαίως, αρκετές ομάδες της κατηγορίας που μέτρησαν παραπάνω απώλειες από ό,τι περίμεναν. Η θέση της δεν σημαίνει ότι ποιοτικά είναι και η πέμπτη καλύτερη ομάδα.
Σκεφτείτε άλλωστε, ότι η ομάδα του Γιούλιαν Σούστερ πήγε στην τελευταία διακοπή μετρώντας τρία παιχνίδια δίχως νίκη (0-2-1) στο πρωτάθλημα. Ένα γκολ σημείωσε σε αυτά, στην ήττα (1-3) στη Λειψία, δύο συνεχόμενα 0-0 πρόσφερε μετά.
Το… ύπνε που παίρνεις τα παιδιά στη φιλοξενία της Μάιντς, και το πιο πρόσφατο στην Ουνιόν Βερολίνου. Πιο δίκαιο θα ήταν πάντως, αν τελείωνε με 1-1 αυτό το ματς. Ήταν καλύτερη στο αναμενόμενο παιχνίδι δύναμης στο πρώτο 45λεπτο, οριακά πιο απειλητική, απέτυχε να σκοράρει και σε πέναλτι, μεταξύ άλλων. Αντιστροφή εικόνας στο δεύτερο, η αντίπαλός της είχε τις σημαντικές ευκαιρίες σε αυτό.
Όπως και να έχει, στην πρώτη σεζόν της μετά το αντίο του Κρίστιαν Στράιχ παρουσιάζει τις περισσότερες φορές στο livescore, οργάνωση, συνοχή, λογική. Ο τεχνικός της πορεύεται με έναν κορμό 13-14 παικτών, αλλαγή στην ενδεκάδα κάνει μόνο αν αυτό είναι υποχρεωτικό (τραυματισμός, τιμωρία), η έλλειψη ευρωπαϊκών υποχρεώσεων βοηθάει ώστε η φρεσκάδα να μη λείπει.
Στις εκτός έδρας αποστολές της έχει πάρει καλό βαθμό στις αναλύσεις αγώνων ως προς την αμυντική συμπεριφορά της. Μόνο μία φορά δεν τα κατάφερε, στο 1-3 στη Λειψία. Σε όλες τις άλλες, άρεσε. Περιόρισε σημαντικά τη δράση της Μπάγερν, κι ας έχασε (0-2), νίκησε δίκαια, απειλούμενη ελάχιστα, στη Βρέμη και στο Χάιντενχαϊμ. Κοινώς, με τις «βατές» αντιπάλους μια χαρά, με τις υψηλής δυσκολίας δεν τα κατάφερε ως προς τα αποτελέσματα.
Για την ιστορία, αναφέρω ότι στο διάστημα της διακοπής νίκησε 1-0 στην Καρλσρούη σε φιλική συνάντηση. Και οι δύο ομάδες είχαν αρχικές ενδεκάδες αναπληρωματικών κατά τα 7/11, στο 9’ πέτυχε το γκολ, παρότι δεν ήταν ανώτερη, κράτησε το προβάδισμα.
