ΝΑΠΟΛΙ - ΜΙΛΑΝ

Στην καλύτερή της φάση από το ξεκίνημα της σεζόν, χωρίς αυτό ασφαλώς να σημαίνει πως «πετάει» κιόλας. Με πολλά προβλήματα και σκαμπανεβάσματα στην απόδοσή της από την αρχή, κρίνοντας όμως από τη διάθεση που βγάζει στο παιχνίδι και τα χαμόγελα στα πρόσωπα, βρίσκεται σε σωστό μονοπάτι προκειμένου να βρει την ηρεμία που της λείπει και να απογειωθεί.

Την Τρίτη επικράτησε στο Βερολίνο της Ουνιόν 1-0 στο πλαίσιο της 3ης αγωνιστικής των ομίλων του Τσάμπιονς Λιγκ. Είχε την πρωτοβουλία των κινήσεων από το ξεκίνημα, χωρίς όμως να καταφέρει να απειλήσει ουσιαστικά την αντίπαλη εστία. Για πρώτη φορά στη σεζόν οι κινήσεις του τεχνικού Γκαρσία αποδείχθηκαν κομβικές. Ανεβασμένη στο δεύτερο μέρος, βρήκε την ουσία που της έλειπε και με τέρμα του Ρασπαντόρι στο 65’ πανηγύρισε τη νίκη.

Έφτασε έτσι τους 6 βαθμούς στον όμιλο, πίσω από τη Ρεάλ (9) και μπροστά από τις Μπράγκα (3), Ουνιόν (0), πραγματοποιώντας καθοριστικό βήμα για την πρόκριση στην επόμενη φάση, την οποία ουσιαστικά μπορεί να «σφραγίσει» την επόμενη αγωνιστική εφόσον κερδίσει εντός το γερμανικό κλαμπ.

Είχε βαδίσει στη διακοπή με εντός έδρας ήττα από τη Φιορεντίνα (1-3), η οποία είχε φέρει κλυδωνισμούς. Στο 15ήμερο χωρίς δράση φαίνεται πως δούλεψε πολύ σε πνευματικό επίπεδο. Οι διαφορές μπήκαν στην άκρη και στην επανεκκίνηση πέρασε σαν σίφουνας από τη Βερόνα επικρατώντας της Ελλάς 3-1. Δεν ήταν τόσο η νίκη, όσο η διάθεση που έβγαλε, με τους παίκτες να έχουν εικόνα πως για πρώτη φορά απολάμβαναν τον αγώνα.

Η «ομορφιά» στον αγώνα μπορεί να περιμένει. Για την ώρα, προτεραιότητα έχει η άμυνα, με τον κυνισμό στην επίθεση να αποτελεί «κλειδί», κάτι που επιτυγχάνει χάρη στην ποιότητα των παικτών. «Πληγή» φέτος το «Μαραντόνα», καθώς εκεί μετράει μόλις δύο νίκες (2-0 τη Σασσουόλο, 4-1 την Ουντινέζε) σε τέσσερα συνολικά παιχνίδια πρωταθλήματος, χάνοντας από Λάτσιο (1-2) και Φιορεντίνα (1-3).

Βρίσκεται στη χειρότερή της φάση από το ξεκίνημα της σεζόν. Δεν είναι μόνο το γεγονός πως για πρώτη φορά μετράει δύο διαδοχικές ήττες, σε διαφορετικές βέβαια διοργανώσεις. Αδυνατεί να βρει λύσεις στα προβλήματά της, με το κλίμα στο Μιλανέλο να είναι κακό και την ατμόσφαιρα να μυρίζει μπαρούτι.

Υπερβολικά «λίγη» στην εκτός έδρας αναμέτρηση απέναντι στην Παρί Σεν Ζερμέν το βράδυ της Τετάρτης στο πλαίσιο της 3ης αγωνιστικής των ομίλων του Τσάμπιονς Λιγκ. Έχασε δίκαια 3-0, μη θυμίζοντας σε τίποτα το κλαμπ με τη βαριά φανέλα και το ένδοξο ευρωπαϊκό παρελθόν. Ένα συνονθύλευμα χωρίς ξεκάθαρες ιδέες και πλάνο. Έντεκα φανέλες που απλά κινούνται, χωρίς ψυχή, δίχως ρυθμό και διάθεση.

Ανεξήγητο πώς ένα σύνολο που μπήκε τόσο δυνατά στη σεζόν μετρώντας τρεις νίκες στις πρώτες τρεις αγωνιστικές, αλλά και που αντέδρασε εξαιρετικά μετά το «χαστούκι» από την Ίντερ (5-1) προχωρώντας βήμα βήμα, δείχνοντας συνέπεια και πιάνοντας (για λίγο) κορυφή, βγάζει εικόνα διάλυσης. Απέτυχε σε μία ακόμα σημαντική δοκιμασία.

Ο Πιόλι φαίνεται μόνος, χωρίς στήριξη, ενώ δεν υπάρχει ο παίκτης που θα εμπνεύσει. Ο Λεάο ή που θα είναι κομβικός (κόντρα σε «μικρούς») ή εξαφανισμένος (τις περισσότερες φορές), ωστόσο ούτε η Μίλαν από την πλευρά της φαίνεται να ξέρει τι ακριβώς ζητάει από τον Πορτογάλο και τι πλάνο έχει για να τον υποστηρίξει. Μόνο το γεγονός πως έγινε η πρώτη ιταλική ομάδα που δεν σκοράρει σε πέντε σερί ματς στο Τσάμπιονς Λιγκ, αρκεί. Έμεινε στους 2 βαθμούς (ΠΣΖ 6, Ντόρτμουντ, Νιουκάστλ 4), μόνο «θετικό» η νίκη της Ντόρτμουντ στην Αγγλία.

Παρόμοια εικόνα με εκείνη στο Παρίσι και στο ντέρμπι απέναντι στη Γιουβέντους στο «Σαν Σίρο» μετά τη διακοπή. Γνώρισε την ήττα με 1-0, ούσα ακίνδυνη επιθετικά και γκρεμίστηκε από την κορυφή. «Πλήρωσε» την αποβολή του Τιαό στο 40’, λογική συνέπεια όμως όταν η άμυνα μαρκάρει μόνο ένας με έναν και ο αντίπαλος είναι ταχύτατος.