Για 23 λεπτά έξυνα το κεφάλι μου με απορία. Αμυνόταν, βλέπετε, αποτελεσματικά στη Φρανκφούρτη. Εντάξει, μετά όλα έγιναν φυσιολογικά στο livescore. Δέχτηκε γκολ σε αντεπίθεση μετά από δικό της κόρνερ και το τελικό 1-3 πρέπει να την αφήνει ευχαριστημένη. Μπορούσε να δεχτεί κι άλλα.
Η ομάδα του Πελεγκρίνο Ματαράτσο είναι παιδική χαρά. Αμερικανιά, ως εκεί που δεν παίρνει. Λες και παίζει στην κανονική περίοδο μίας λίγκας των ΗΠΑ και περιμένει να σοβαρευτεί στα πλέι οφ. Έλα όμως που στην Ευρώπη δεν έχουμε πλέι οφ.
Θα περιμένω βεβαίως να τη δω με πλήρες ρόστερ, καθώς έκανε πολλές προσθήκες στις τελευταίες μέρες των μεταγραφών, ωστόσο έχω την υποψία ότι όσο έχει προπονητή τον Ματαράτσο, αυτό το ανάλαφρο θα παρουσιάζει.
Ποδόσφαιρο αλάνας είχα χαρακτηρίσει ό,τι παρουσίασε στο 3-2 επί της Χόλσταϊν Κιέλου στην πρεμιέρα, ε, κάτι λίγο πιο μαζεμένο είδα για 23 λεπτά στη Φρανκφούρτη. Με το που ανοίχτηκε όμως, ήταν ξανά σκορποχώρι πίσω.
Μπροστά έχουμε το one man show του Αντρέι Κράμαριτς. Αυτός έχει πετύχει και τα τέσσερα γκολ της στο πρωτάθλημα, συνολικά έντεκα γκολ έχει ο Κροάτης στις τελευταίες εννέα συμμετοχές του στην κατηγορία.
Στο διάστημα της διακοπής νίκησε 3-1 τη Ζυρίχη σε φιλική συνάντηση. Καθαρά με τους αναπληρωματικούς έπαιξε, δεν χρειάζεται να αναλυθεί κάτι. Πρόσθεσε στο ρόστερ της και τον αριστερό μπακ Κρίστοφερ Λεντς που είχε μείνει ελεύθερος από την Άιντραχτ Φρανκφούρτης. Αξιοπρεπής ρεζέρβα, τίποτα παραπάνω.