ΒΙΛΕΡΜΠΑΝ – ΜΟΝΑΚΟ

Παρά τη νίκη επί της Παρτιζάν (88-87), συνεχίζει να εμφανίζει σοβαρά προβλήματα, ειδικά εκτός έδρας. Η ομάδα του Πουπέ έχει 3-2 εντός έδρας, αλλά 0-6 εκτός, γεγονός που δείχνει ξεκάθαρα ότι βασίζεται στην έδρα για να πάρει αποτελέσματα (3-8). Στην επίθεση, η Βιλερμπάν είναι η χειρότερη ομάδα της διοργάνωσης (77,7), με 0,93 πόντους ανά κατοχή, πολύ χαμηλό ποσοστό για επίπεδο Euroleague. Οι παίκτες της δυσκολεύονται ιδιαίτερα, καθώς σουτάρει μόλις 49,7% από κοντινή και μέση απόσταση, ενώ τα ποσοστά στα τρίποντα είναι από τα χαμηλότερα (33,%), στην τρίτη χειρότερη θέση της διοργάνωσης.

Στα ριμπάουντ, επίσης υπολείπεται σημαντικά (31,8), ενώ αμυντικά δεν έχει δείξει σταθερότητα, αφήνοντας αρκετούς αντιπάλους να σκοράρουν εύκολα. Ο Γκλιν Γουότσον και ο Ζακ Σέλιας ξεχωρίζουν επιθετικά, με σταθερές εμφανίσεις και υψηλό σκοράρισμα, ενώ ο Αρμέλ Τραορέ προσθέτει φρεσκάδα και σταθερότητα στη θέση «4», αλλά δεν αρκούν για να καλύψουν τα συνολικά κενά (μετά την απουσία του Ντε Κολό). Η Βιλερμπάν στηρίζεται στην έδρα της, παίζοντας επιθετικά και πιέζοντας στην άμυνα, όμως η γενική εικόνα είναι ασταθής, με χαμηλή παραγωγικότητα, περιορισμένες επιλογές κοντά στο καλάθι (Μασά, Βουατιέ) και μεγάλα προβλήματα μακριά από τη Λυών.

Συνολικά, η AVSEL μοιάζει μια ομάδα χαμηλού επιπέδου, με την επίθεσή της να είναι αδύναμη, τη δημιουργία περιορισμένη και την αμυντική σταθερότητα να λείπει. Χρειάζεται σαφή βελτίωση στα ποσοστά, στην κυκλοφορία μπάλας και στα ριμπάουντ για να γίνει πραγματικά ανταγωνιστική.

Θα απουσιάσουν οι τραυματίες Τομάς Ερτέλ (γκαρντ), Έντουιν Τζάκσον (γκαρντ) και Νάντο Ντε Κολό (γκαρντ).

Μετά τις νίκες επί Ολυμπιακού και Παναθηναϊκού, αντιμετώπισε σοβαρές αδυναμίες, κυρίως στις πρόσφατες δύο ήττες της στο Βελιγράδι από Παρτιζάν (78-76) και Ερυθρό Αστέρα (91-79). Η ομάδα του Βασίλη Σπανούλη έδειξε έλλειψη συνέπειας και ομαδικότητας, ενώ βασίζεται σε isolation και pick-and-roll δράσεις του Μάικ Τζέιμς (17,8π. και 6,6ασ.), σε συνδυασμό με τα cuts των αθλητικών wings και το ταλέντο των combo guards. Το πρόβλημα είναι ότι, όταν δεν βρίσκει ρυθμό στο iso ή στις συνεργασίες, η παραγωγικότητά της πέφτει δραματικά.

Στα στατιστικά, η Μονακό είναι δεύτερη σε ασίστ (20,3 ανά αγώνα), αλλά ταυτόχρονα η αποτελεσματικότητά της στα τρίποντα είναι χαμηλή (8,3/24 ανά αγώνα). Οι Μονεγάσκοι κάνουν λίγα λάθη, όμως παίρνουν τα λιγότερα επιθετικά ριμπάουντ (9,7), γεγονός που περιορίζει τις δεύτερες ευκαιρίες. Η επίθεση βασίζεται κυρίως στην ικανότητα των guards (Τζέιμς, Οκόμπο, Στραζέλ) και των wings (Ντιαλό, Μίροτιτς) να δημιουργήσουν, αλλά υστερεί όταν χρειάζεται να κυκλοφορήσει την μπάλα ή να αξιοποιήσει άλλες πηγές σκοραρίσματος.

Αμυντικά, δείχνει αρκετά σταθερή (10η με 85,6), ωστόσο συχνά καταρρέει σε κρίσιμες στιγμές, όπως φάνηκε στο τελευταίο δεκάλεπτο με τον Ερυθρό Αστέρα, όταν δέχτηκε 26 πόντους. Η γενική εικόνα είναι μιας ομάδας που βασίζεται στο ταλέντο των σταρ της, αλλά έχει περιορισμένες επιλογές στο ροτέισον (8-9 παίκτες).

Δεν αναφέρονται αγωνιστικά προβλήματα.