Μισό βήμα μπροστά, ένα (και βάλε) πίσω. Το μπροστά έγινε την περασμένη εβδομάδα, στον Βόλο, στο ντεμπούτο του κόουτς Βιτόρια στον πάγκο των «πράσινων». Προηγήθηκαν νωρίς, στο τέταρτο και παρότι δεν ήταν εντελώς πειστικοί, εν τούτοις είχαν τον έλεγχο του παιχνιδιού.
Το(ν)… κατοχύρωσαν στις καθυστερήσεις του α’ ημιχρόνου οπότε απέκτησαν αριθμητικό πλεονέκτημα, ενδεικτικό όμως των πολλών φετινών παθογένειών τους ότι ως και τα μέσα του β’, δεν απείλησαν, κινδυνεύοντας μάλιστα και με ισοφάριση (αποτράπηκε από φοβερή επέμβαση του Ντραγκόβσκι στο 68’).
Μετά σοβαρεύτηκαν, δεν «έφαγαν» άλλες φάσεις, αλλά έζησαν με το… άγχος ως το τέλος του ματς, αφού επιδόθηκαν σε ένα ατελείωτο ρεσιτάλ χαμένων ευκαιριών (κορυφαία όλων ένα πέναλτι του Ιωαννίδη), χωρίς εν τέλει να τους κοστίσει σε κάτι, εκτός από τις εντυπώσεις μιας περισσότερο επιβλητικής νίκης (1-0).
Αυτή ήρθε, το ξεκίνημα του Πορτογάλου στα ηνία έγινε με το δεξί. Το βήμα πίσω ακολούθησε την Πέμπτη στην 3η αγωνιστική της League Phase του Κόνφερενς Λιγκ. Ανεκτό απλώς α’ ημίχρονο στη Στοκχόλμη, γρήγορο και πάλι προβάδισμα κόντρα στην Τζουργκάρντεν, από εκεί και πέρα όμως… ανυπαρξία, με τη σουηδική ομάδα να γυρίζει τελικά – και άνετα… – το ματς στο β’ ημίχρονο υποχρεώνοντας τους «πράσινους» σε μια επώδυνη ήττα (1-2).
Έχουν πλέον 1 βαθμό σε 3 αγωνιστικές στα προγνωστικά conference league, βρίσκονται στην 31η θέση (επί συνόλου 36 ομάδων) στην κατάταξη και οι υπερφίαλες, όπως αποδεικνύονται, προσδοκίες για απευθείας πρόκριση στην τελική 16άδα, ακυρώνονται πρακτικά, με την εικόνα, παρατεταμένη και ποικιλοτρόπως προβληματική, να θέτει αμφιβολίες ακόμη και για τη συνέχεια στα νοκ-άουτ.
Ακόμη κι έτσι πάντως, όπως τα φέρνει η εντός των συνόρων χρονιά, οι Κυπελλούχοι Ελλάδας έχουν την ευκαιρία σε περίπτωση που επικρατήσουν της Λαμίας – ποτέ φέτος δεν έχουν πανηγυρίσει δύο σερί νίκες στο πρωτάθλημα – να πλησιάσουν ακόμη περισσότερο τον (όποιον είναι στο τέλος της βραδιάς) πρωτοπόρο.
