ΜΠΟΧΙΜΙΑΝ - ΓΚΑΛΓΟΥΕΪ ΓΙΟΥΝ.

Σε ένα τοπικό ντέρμπι που λογικά θα ξεχαστεί γρήγορα, δεν μπορούσε να ζητήσει πολλά περισσότερα από την ισοπαλία. Με τον τρόπο που αγωνίστηκε, έμοιαζε να είναι ικανοποιημένη από τον βαθμό, αποσπώντας με σχετική άνεση το τελικό 0-0, μιας και οι κίνδυνοι προς την εστία της περιορίστηκαν αρκετά είναι η αλήθεια.

Δεύτερη συνεχόμενη ισοπαλία για την Μποέμιαν. Και αν αυτή ήταν εντός φυσιολογικού πλαισίου, δεν ισχύει το ίδιο για το 1-1 της προηγούμενης αγωνιστικής κόντρα στη Σλίγκο. Με δύο ματς λιγότερα από τη μισητή Σάμροκ, είναι στο -11 και αν θέλει να παλέψει για τον τίτλο, οφείλει να κάνει ένα ντεμαράζ νικών ξανά. Βέβαια, για τον ρεαλιστικό στόχο, που είναι η έξοδος στην Ευρώπη, μια χαρά τα πηγαίνει, διατηρώντας για την ώρα την 3^η θέση στη βαθμολογία Α Ιρλανδίας.

Ίσως άξιζε κάτι περισσότερο στο ματς με την Ντροχέντα. Από το 50’ βρέθηκε να κυνηγάει στο σκορ και κάπου εκεί, σαν να αφυπνίστηκε, αφού ανέβασε στροφές. Είχε ευκαιρίες για να ισοφαρίσει, δεν τις εκμεταλλεύτηκε και έφυγε με άδεια χέρια και ηττημένη με σκορ 1-0 από την έδρα της Κυπελλούχου.

Έχει περάσει και καλύτερες μέρες η Γκάλγουεϊ, αλλά τουλάχιστον εξακολουθεί να αισθάνεται αρκετά ασφαλής. Ούτε φέτος φαίνεται πως θα μπορέσει να κάνει το βήμα παραπάνω, η ουσία είναι όμως άλλη, πως ο στόχος της παραμονής λογικά θα επιτευχθεί χωρίς προβλήματα. Παρά τη μόλις μία νίκη εδώ και 6 αγωνιστικές (1-3-2), παραμένει στο +9 από την προτελευταία θέση της κατάταξης.