Πάτησε το πόδι στο γκάζι μετά την καραντίνα και μπήκε με άνεση, στυλ και χωρίς ιδιαίτερο άγχος στην τετράδα του ισπανικού πρωταθλήματος, εξασφαλίζοντας συμμετοχή στο ερχόμενο Τσάμπιονς Λιγκ. Το οποίο αποτελούσε το βασικό στόχο, από τη στιγμή που η μάχη για τον τίτλο χάθηκε από πολύ νωρίς.
Σοβαρή, συμπαγής, καλογυμνασμένη όπως πάντα και με αρκετά καλή διαχείριση στο δύσκολο πρόγραμμα του Ιουνίου και του Ιουλίου, έκλεισε με θετικό ρεκόρ 7 νίκες και 4 ισοπαλίες τερματίζοντας πρώτη στο άτυπο μίνι πρωτάθλημα της LaLiga κάτω από Ρεάλ και Μπαρτσελόνα.
Πριν από το lockdown δεν έχει πολλά να θυμάται στη σεζόν. Τα περισσότερα ήταν αρνητικά. Εξαίρεση βέβαια οι δύο μεγαλειώδεις βραδιές -και ισάριθμες νίκες- απέναντι στην πρωταθλήτρια Ευρώπης, Λίβερπουλ, την οποία απέκλεισε στη φάση των 16 μετά από παράταση στη ρεβάνς του Ανφιλντ.
Ο Σιμεόνε προέβη σε ανανέωση πέρσι το καλοκαίρι, παρόλα αυτά διατηρεί αναλλοίωτη τη φιλοσοφία των «ροχιμπλάνκος». Οι «νέοι» στην άμυνα, Τρίπερ, Λόντι, Φελίπε, πήγαν καλά, ο Ομπλακ αποτελεί διαχρονική αξία κάτω από τα δοκάρια, ενώ από τη μέση και μπροστά υπήρξαν καλές και κακές στιγμές.
Μετά την ολοκλήρωση της σεζόν στην Πορτογαλία, όποια κι αν είναι η εξέλιξή της, θα αποχωρήσει από την τεχνική ηγεσία ο «Μόνο» Μπούργος, επί χρόνια βοηθός και στενός φίλος του «Τσόλο», καθώς αποφάσισε ότι ήρθε η ώρα να ο δοκιμάσει καριέρα ως πρώτος προπονητής.
«Το ποδόσφαιρο χρωστάει ένα Τσάμπιονς Λιγκ στην Ατλέτικο», το σχόλιο του προέδρου, Ενρίκε Θερέθο, λίγο πριν ταξιδέψει η αποστολή για Λισαβόνα. Εκεί πριν από έξι χρόνια, οι «ροχιμπλάνκος» έφτασαν μια ανάσα από την κατάκτησή του, αλλά δέχτηκαν γκολ στις καθυστερήσεις και ηττήθηκαν στην παράταση από τη Ρεάλ. Δύο χρόνια αργότερα, στο Μιλάνο, το σκηνικό ήταν περίπου ίδιο, όταν πάλι η Ρεάλ της στέρησε τον τίτλο, εκείνη τη φορά στη διαδικασία των πέναλτι.
