Την τελευταία αγωνιστική πριν τη διακοπή για τις υποχρεώσεις των εθνικών ομάδων γνώρισε βαριά εντός έδρας ήττα από την Τραμπζονσπόρ με 3-0. Βέβαια, το περίεργο δεν ήταν ούτε ότι ηττήθηκε από την ποιοτική ομάδα του Φατίχ Τεκέ, ούτε η έκταση του σκορ. Το περίεργο είναι ότι ο Τσαγντάς Ατάν βρίσκεται ακόμα στο τιμόνι του συλλόγου, παρά το γεγονός ότι έχει… κολλήσει εδώ και πολύ καιρό «στα σχοινιά».
Στα αγωνιστικά, η Μπασάκ μπήκε πολύ δυνατά έχοντας δοκάρι στην πρώτη καλή στιγμή του ματς, όμως στην αμέσως επόμενη φάση δέχθηκε γκολ (6’). Στο υπόλοιπο πρώτο μέρος κυριάρχισε, χωρίς ωστόσο να μπορέσει να μετουσιώσει την υπεροχή της σε γκολ. Με το πόδι στο γκάζι μπήκαν οι παίκτες του Ατάν και στην επανάληψη, σκοράροντας με τον Τουρούτς, όμως το γκολ ακυρώθηκε ως οφσάιντ (49’), ενώ 10 λεπτά αργότερα κέρδισε πέναλτι, ωστόσο ο «κίλερ» Πιόντεκ έμεινε «άσφαιρος».
Ο νόμος του ποδοσφαίρου είναι γνωστός σε όλους και σπάνια κάνει εξαιρέσεις. Αν δεν εκμεταλλευτείς τις ευκαιρίες σου σκοράροντας, θα δεις τον αντίπαλό σου να σκοράρει. Έτσι κι έγινε. Με ωραίο, συνδυαστικό ποδόσφαιρο η Τραμπζονσπόρ διπλασίασε τα τέρματά της (62’), ενώ 2 λεπτά αργότερα ο εξτρέμ Τουρούτς άφησε την Μπασάκ με δέκα παίκτες, έπειτα από ένα σκληρό μαρκάρισμα. Έτσι, η αναμέτρηση ξεκίνησε να «σβήνει» και το μόνο που άλλαξε ήταν ότι η Τραμπζονσπόρ σκόραρε για 3η φορά.
Μπορεί αυτή τη φορά ο Ατάν να τη γλίτωσε, όμως αμφιβάλλω εάν θα του δοθεί άλλη ευκαιρία. Εδώ που τα λέμε βέβαια, το ουσιαστικό πρόβλημα που υπάρχει είναι η νοοτροπία της Μπασακσεχίρ. Ποιότητα έχει (διαθέτει ένα από τα καλύτερα σέντερ φορ του πρωταθλήματος), βάθος στο ρόστερ (για τα κυβικά της) έχει, φάσεις στις αναμετρήσεις της δημιουργεί. Το πρόβλημα είναι ότι δεν έχει καθόλου υπομονή, ενώ στην πρώτη στραβή η απογοήτευσή της μετατρέπεται σε νεύρα.