ΑΛΑΝΙΑΣΠΟΡ – ΡΙΖΕΣΠΟΡ

Η περσινή χρονιά ολοκληρώθηκε, εκ του αποτελέσματος, με επιτυχία, καθώς η Αλάνιασπορ σώθηκε έστω και οριακά, τερματίζοντας 12η. Συνολικά πάντως η σεζόν της ήταν κάκιστη. Ενδεικτικό ότι πέρασε μεγάλο χρονικό διάστημα εντός της επικίνδυνης ζώνης. 

Η παρτίδα σώθηκε σε πολύ μεγάλο βαθμό εξαιτίας της πρόσληψης του Ζοάο Περέιρα. Ο Πορτογάλος τεχνικός μετέτρεψε την Αλάνιασπορ σε μία κυνική ομάδα που έπαιζε μεν αντιαισθητικό ποδόσφαιρο -τις περισσότερες φορές-, αλλά στο τέλος έβαζε πάντα έναν βαθμό στο σακούλι της. Μεγάλο θετικό ότι ο Περέιρα θα βρίσκεται και φέτος στον πάγκο του συλλόγου. 

Βέβαια, μάγκος δεν είναι. Με τη διοίκηση να έχει κινηθεί σε ρηχά νερά στο μεταγραφικό παζάρι, ψωνίζοντας κυρίως εγχώρια, η δουλειά του γίνεται αρκετά δύσκολη. Φυσικά, μοναδικός στόχος είναι η παραμονή, όμως για να έρθει θα πρέπει η Αλάνιασπορ να αποφύγει τους εσωτερικούς κλυδωνισμούς, οι οποίοι στο παρελθόν έχουν κοστίσει. 

Είχε την τύχη να κερδίσει λίγο περισσότερο χρόνο προετοιμασίας, καθώς το ματς της πρεμιέρας κόντρα στη Φενερμπαχτσέ αναβλήθηκε για να ξεκουραστούν τα «καναρίνια» ενόψει των ευρωπαϊκών προκριματικών.

Μοναδική απουσία αυτή του μέσου Μπουλούτ.

Τις περισσότερες φορές το να βγαίνουν τα προβλήματα στη φόρα με το ξεκίνημα της σεζόν είναι πολύ καλύτερο από το να εμφανιστούν στα μισά ή στο τέλος της χρονιάς, καθώς σε αυτή την περίπτωση υπάρχει περισσότερος χρόνος να διορθωθούν. Και η αλήθεια είναι ότι με αυτά που είδαμε από τη Ρίζεσπορ στην πρεμιέρα ο τεχνικός Ιλχάν Παλούτ έχει πολλή δουλειά να κάνει. 

Στην πρώτη αγωνιστική η ομάδα της Ριζούντας γνώρισε την εντός έδρας ήττα από την Γκεζτέπε με 3-0, παίρνοντας σε όλους τους τομείς κάτω από τη βάση. Ήταν ακίνδυνη στο μεγαλύτερο διάστημα, έδειξε ανήμπορη να δημιουργήσει κλασικές ευκαιρίες για γκολ, ενώ η ανασταλτική της λειτουργία ήταν επιπέδου Β’ εθνικής. Θα μπορούσαμε να πούμε ότι είναι και τυχερή που το κοντέρ σταμάτησε στα 3. 

Παρά το γεγονός πως είχε δυναμική παρουσία στο μεταγραφικό παζάρι, η Ρίζεσπορ δείχνει να μην έχει καθόλου χημεία και μάλλον θα χρειαστεί περισσότερο χρόνο προσαρμογής. Το πρόβλημα βέβαια είναι να μην μείνει πολύ πίσω, χάνοντας σημαντικό έδαφος στη μάχη της παραμονής. Σε ένα τέτοιο σενάριο θα μπορούσαμε να πούμε ότι η καρέκλα του Παλούτ δεν θα είναι και πάρα πολύ βολική. 

Χωρίς καμία σημαντική απουσία.