Αυτό που είδα στη νίκη της με 3-2 στη φιλοξενία της Χόλσταϊν Κιέλου ήταν ποδόσφαιρο αλάνας. Η αμυντική συμπεριφορά στο livescore, εκατέρωθεν, ήταν αστεία. Η ίδια έκανε πάρτι στο πρώτο 45λεπτο (2-0), η αντίπαλος ξεψάρωσε και έφτιαξε περισσότερες φάσεις στο δεύτερο. Τελείωσε με 3-2, μπορούσε να τελειώσει με 5-3 ή 6-3.
Η ομάδα του Πελεγκρίνο Ματαράτσο μπορεί να κρατήσει τη νίκη και μόνο αυτή. Απέφυγε κάποια ζημιά στα πρώτα δύο επίσημα παιχνίδια της στη σεζόν, αλλά αν συνεχίσει να παρουσιάζει εικόνα όπως σε αυτά, δεν θα έχει τύχη για οτιδήποτε.
Δεν θα αλλάξω και τα σχόλια που είχα χρησιμοποιήσει μετά την πρόκριση στα πέναλτι απέναντι στην Κίκερς Βίρτσμπουργκ. Μαλθακή αμυντικά, χωρίς τσαμπουκά στα χαφ, και μπροστά ο Κράμαριτς. Ξεχωρίζει σαν τη μύγα μέσα στο γάλα. Δεν είναι φορ περιοχής όμως ο άνθρωπος.
Το ρόστερ της Χόφενχαϊμ έχει πολλούς μεσοεπιθετικούς, ακραίους και κεντρικούς, αυτή τη στιγμή, αλλά σκόρερ για τη μεγάλη περιοχή δεν έχει. Με ημίμετρα θα χρειαστεί να βγάλει τη σεζόν. Στην πρεμιέρα, για παράδειγμα, είχε δύο αριστερούς μεσοεπιθετικούς (Χλόζεκ, Μπίλτερ) σε ρόλο επιθετικών κορυφής.
Πρόσθεσε στο ρόστερ της τον δεξιό μπακ Βαλεντίν Τζέντρι από τη Λέτσε. Δεν τον γνωρίζω ώστε να κρίνω. Μαζί με τον Καντεράμπεκ θα αποτελούν τις επιλογές για τη θέση. Πήρε επίσης τον κεντρικό αμυντικό Ρόμπιν Χράνατς από τη Βικτόρια Πλζεν. Τσέχος διεθνής, αξιοπρεπής.
